فرم ورود
فرم ثبت‌نام
NovelEast

خانه

بلاگ و مقالات

استخدام مترجم

جستوجوی پیشرفته

هفت‌خان نویسندگی، بخش چهارم

نویسنده: Laura30
|
انتشار: 5 ماه قبل

هفت خان نویسندگی، بخش چهارم

انسدادهای روانی‌ای که باعث میشن از نوشتن منصرف بشیم از این بابت حساسن که لزوما در قالب یک موقع و رفتار خاص ظاهر نمیشن. همه‌ی این احساسات منفی می‌تونن حالتی انفعالی داشته باشن اما برطرف کردن هر کدوم می‌تونه چالش‌های خاص خودشو داشته باشه.

طی این مطلب قصد دارم راجب احساس خشم صحبت کنم. خشم به عنوان یه انسداد روانی می‌تونه باعث عدم مشارکت ما در برخی حرکت‌های مفید باشه. حرکت‌هایی که می‌تونن برای ما یا دیگران، به نحوی مفید باشن.

خشم از طرفی، یک احساس کاملا رایجه. پرخاشگری و توهین کردن، صرفا یک روی وجهه‌ی خشمه. عقیده دارم که احساس خشم، میتونه حداقل ۵۰ درصد مواقع، وجهه‌ای کاملا پنهان و منفعل داشته باشه.

ممکنه آنلاین بشی و ببینی که چند تا زامبی اینترنتی دارن یه نویسنده رو به شکل تندی قضاوت میکنن یا یه داستان کوتاه بنویسی و ببینی که چقدر برخورد دیگران، بیمارگونه و غیر قابل تحمله. تاثیر منفی این تجربه میتونه به صورت احساس خشم، انباشته بشه.

استفاده‌ی مفید از احساس خشم

به شخصه با سرکوب احساس خشم و هیچ احساس دیگه‌ای موافق نیستم. نوشتن می‌تونه راهی برای تخلیه‌ یا استفاده‌ی مفید و سودمند از احساس خشم باشه. حتی اگر خودخواه هم باشیم و بخوایم از این فرآیند صرفا به نفع خودمون بهره‌برداری کنیم، تخلیه‌ی خشم در قالب یک داستان خوب می‌تونه برامون منفعت مادی یا شهرت رو به همراه داشته.

سرخی خشم و خشونت، در حال حاضر از جمله محبوب ترین اتمسفر‌های داستانی. یک ذهن خشمگین می‌تونه به راحتی مبتکر مبارزات خونین و نفسگیری در قالب کلمات باشه.

حساسیت به احساس خشم چه مزیتی داره؟

وقتی مدت زیادی با یک احساس درگیر باشید، نسبت به ظهورش در تجارب و موقعیت‌های مختلف به شکل اجتناب ناپذیری حساسیت پیدا میکنید. این یعنی اینکه شما میتونید راحت تر از فردی که نسبت به احساس خشم حساسیت کمی داره، تجارب و خطوط داستانی‌ای رو خلق کنید که احساس خشم رو تداعی میکنن.

یک تجربه میتونه با توجه به قلم نویسنده‌های مختلف، به بی‌شمار شکل‌های مختلفی هم نوشته بشه. برای یکی، صحنه‌ی مبارزه یک تراژدی پر از اندوه و پوچیه، اما برای فرد دیگه میتونه سرشار از احساسات شورانگیز، حماسی، خشونت و انتقام باشه.

شاید شما در واقعیت یک صحنه ی مبارزه رو از نزدیک مبارزه نکرده باشید اما حساسیتی که نسبت به خشم دارید میتونه کمک کنه تا فرم روایی متفاوت و خاصی رو از اتفاقات تکراری داستان‌های تخیلی ارائه بدید.