معرفی ناول همه غیر من بازگشته هستن

معرفی ناول همه غیر من بازگشته هستن

ناول همه غیر من بازگشته هستن جزو کارائیه که چند ماهی میشه مطالعه شو شروع کردم ولی به خاطر چند موضوع، نوشتن یه معرفی در موردش کار ساده ای نیست.

دلیل اولش اینه که کار به شدت اکشنه و خیلی کم پیش میاد که شخصیت اول از مبارزات خودش فارغ بشه و چند لحظه به مسائل دیگه بپردازه. ولی لزوما اینطور هم نیست که ناول کم دیالوگی باشه و راوی همه اش به توصیف صحنه های جنگ بپردازه. اتفاقا یه کار پر دیالوگ به حساب میاد چونکه شخصیت اول حتی در حین جنگ هم با یک یا چند موجود دیگه ارتباط کلامی داره و ازشون مشاوره و راهنمایی میگیره.

همه چیز در مورد ایل هان و مبارزاتش هست و میشه گفت یه اکشن خالص در فضای مدرنه. شما ژانر اکشنو توی لیست ژانر خیلی از ناولا میبینید ولی خب اینکه چقد به این ژانر پرداخته بشه نسبیه و ممکنه نویسنده صرفا ده درصد کارش اکشن باشه. اما در مورد همه غیر من بازگشته هستن، به نظرم تا اینجای کار، حداقل ۷۰ درصدش اکشنه.

اگه نسبت به ژانر اکشن حساسیت و تعصب داشته باشید میدونید که داستانای اکشن هم اتمسفرای متنوعی دارن. ایل هان به کمک قدرتای فراانسانی و نیروهای فراطبیعی مبارزه میکنه و فضای داستان هم مدرن و آینده نگرانه است. اون همچنین تحت تاثیر یه سیستمه که اعلان پیشرفت و سطح امتیازاتش رو در اختیارش میذاره.

کارای سیستمی در عین اینکه منتقدای خودشونو دارن، طرفدارای خودشونو دارن و میشه گفت که خیلی از کارای پرفروش و محبوب ناولای شرقی الان جزو کارای سیستمی هستن. ولی صرف وجود یه سیستم باعث محبوبیت ناول نمیشه و عوامل دیگه ای هم دخیله، و اینکه لزوما سیستمای هر داستان هم به خوبی طراحی نمیشن.

این جزو اختیارات نویسنده است که بخواد سیستم خودشو چطور طراحی کنه ولی عمدتا یه سری قواعد مشترک وجود داره که میشه گفت کاملا شبیه سیستمای کسب امتیاز در بازی های ویدیوئیه.

فرد با موجوداتی که در سطح خودش یا کمی برتر یا ضعیف تر هستن به طور پیوسته رو به رو میشه و در صورتی که شکستشون بده میتونه سطح خودشو افزایش بده و قدرتای بیشتری رو تجربه کنه.

حالا اگر نویسنده ی یه ناول، خیلی جو زده بشه و شخصیت اول هی بتونه هیولاهای قوی تر از خودشو شکست بده و بدون ناکامی یا مانع خاصی رشد کنه طبعا ممکنه خواننده رو دلزده کنه.

در مورد ایل هان و نحوه ی رشدش میشه گفت که روند رشدش تا حد زیادی منطقیه ولی مثل خیلی از ناولایی که این روزا میبینیم، شخصیت اول یه فرد تک رو و خود محوره و داستان، بیشتر روی همین شخصیت و نحوه ی رشدش و مبارزاتش زوم شده. این بیشتر شبیه یه رقص تکیه که شما هیچ انتخابی برای مقایسه و درک پتانسیلای واقعی جامعه ی درون ناول ندارید.

با این وجود، اگه از شخصیتای خود محور خوشتون میاد پس طبیعیه که از ایل هان هم خوشتون بیاد.

بیشتر از این پرحرفی نمیکنم، اگه داستان رو خوندید ممنون میشم برامون کامنت بذارید و برای اطلاع از آپدیتای جدید و اخبار سایت هم میتونید توی کانال تلگرام ناولیست عضو بشید. 🍻 @NovelEast