داستانای اکشن چه احساسی رو درون ما زنده میکنن؟
چرا ژانر اکشن محبوبه؟ داستانای اکشن چه احساسی رو درون ما زنده میکنن؟
مبارزه بخش جدانشدنی زندگی ماست. چه دوستش داشته باشیم و چه دوستش نداشته باشیم، زندگی ما تحت تهاجم نابهنجاری های زیادی قرار میگیره و گاها ناگزیر به مبارزه میشیم.
هرچند مبارزات ما به صورت فیزیکی و واقعی نیست لزوما اما فشار روانیشون لزوما کمتر از اونچه که یه موجود در میدون مبارزه‌ی واقعی تحمل میکنه. یکروز بیدار میشی و میبینی که یه بیماری ویروسی پیدا شده، یه روز سهامت توی بورس سقوط کرده، شرایط تحصیل با پیچ و خم جدیدی رو به رو شده و هزاران چالش دیگه.
داستانای اکشنی که لابه لای ناولای تاپ این روزا میبینیم، تکانه‌ی همین ضرباتی میتونن باشن که در زندگی واقعی با ناخودآگاه ما برخورد کردن. بحث اینه که در زندگی واقعی، صورت کبود شده‌ی روحمون و شکستگی ذهنمون قابل مشاهده نیست.
ما در داستان‌های اکشن، اونچه که قادر به توصیفش نیستیم اما تجربه‌اش میکنیم رو از قلم یک نویسنده مطالعه میکنیم.
داستان‌ها ما رو در جریان یک آزمایش ذهنی قرار میدن. اونها ما رو ابتدا در اضطراب یک تهاجم یا موقعیت چالش زا میبرن و سعی میکنن روح ما رو در گوشت و پوست و استخون شخصیت مبارز ادغام کنن. در پایان، پیروزی ها و اراده‌ی شخصیت اصلی داستان، میتونه تا حدی به روح ما ارث برسه.
چه تاثیر یک داستان اکشن مثبت باشه و چه منفی، زمانی که یه داستان اکشن رو تموم میکنیم دیگه لزوما اون آدم قبل نیستیم. یک داستان میتونه خصلت و الگوهای رفتاری جدیدی رو در ما ایجاد کنه.
تاکتیک های شخصی در نحوه‌ی انجام مبارزه میتونه به ما در نحوه‌ی اندیشیدن‌مون و بهینه سازیش کمک کنه، بستگی به این داره که نویسنده تونسته باشه تا چه در جریان غربال داستانش زیرکی به خرج بده.
یکی از مهم ترین چالشا در مطالعه‌ی داستانای اکشن اینه که مخاطب چطور میتونه این صحنه‌ها رو تجسم کنه؟
اگه از خواننده‌های حرفه‌ای داستانای اکشن باشید طبعا این کار براتون راحت شده اما حقیقت اینه که صحنه‌های اکشن حتی در با کیفیت ترین توصیفات هم جزو داستانایی هستن که به سختی میشه تجسم‌شون کرد. اونا میتونن پرسپکتیو عمیقی داشته باشن یا سرشار از جزئیات و اتفاقات سریع و متوالی بشن.
فکر میکنم همراه شدن یک ذهن با یک داستان اکشن و لذت بردن ازش کار ذهنی خاصی میطلبه و میتونه هیجان روانی زیادی رو ایجاد کنه.
نکته‌ی دیگه در مورد ژانر اکشن اینه که چطور نوشته میشه؟
در اینجا نمی‌تونیم جواب کاملی به این سوال بدیم ولی میشه تجسم کرد که نویسنده لازمه انرژی ذهنی زیادی رو به خرج بده تا بتونه یک صحنه‌ی اکشن رو به بهترین شکل طراحی و پیاده کنه.
اینکه طرفین از چه تکنیک هایی استفاده کنن و چه فراز و فرود‌هایی رو تجربه کنن، چطور حمله‌ی طرف مقابل رو تجزیه و تحلیل کنن و با چه میزان خسارتی نبرد خودشون رو به اتمام برسونن میتونه از جمله مهم‌ترین چالشای یک نویسنده باشه.