فصل 1218 - 1218. بسط

پیروزی در برابر سگ سه سر، تهاجم را وارد مرحله جدیدی کرد. این سه سازمان اکنون می‌دانستند که قدرت کافی برای شکست دادن دیگر عروسک‌ها را دارند، بنابراین فقط باید استراتژی‌های خود را قبل از شروع مجدد حمله برنامه‌ریزی می‌کردند.

تایتان هشت دست، مار، هیدرای نه سر و ققنوس قوی‌تر از سگ سه سر بودند، اما نقطه ضعف مشترکی با آن داشتند.

توانایی شفابخش آن قسمت‌هایی از بدن را بازسازی می‌کرد که قبل از حرکت به مناطقی که دارای کتیبه‌های بیشتری بودند، نیاز به تلاش کمتری داشت. این نقص به مهاجمان این امکان را می‌داد که به محض وارد کردن خسارات شدید، عروسک‌ها را سرکوب کنند.

البته مهاجمان باید با هر عروسکی متفاوت برخورد می‌کردند. نوآ فقط یک بار در مبارزات جاه طلبی خود را به حداکثر می‌رساند، بنابراین آن‌ها مجبور بودند با آن حمله تا حد ممکن آسیب‌های ساختاری وارد کنند.

مهاجمان پس از شکست دادن اولین عروسک خود تصمیم به حمله به ققنوس گرفتند. آن‌ها می‌خواستند قبل از برخورد با مدافعان قوی‌تر، از شر مدافعان ضعیف‌تر خلاص شوند.

ققنوس سبک جنگی نامنظمی داشت. برای انجام حملات خود به دوره‌های طولانی جذب انرژی نیاز نداشت، اما نمی‌توانست منطقه وسیعی را با حمله خود پوشش دهد.

این موجود، گلوله‌های آتشین غول پیکر را از طریق بال‌های خود پرتاب می‌کرد، اما تنها می‌توانست چهار عدد از آن‌ها را همزمان ایجاد کند. مهاجمان زمان آسان‌تری برای مسدود کردن آن‌ها داشتند زیرا هر زمان که ققنوس تصمیم به حمله می‌گرفت می‌توانستند به هم بپیوندند تا این حمله را دفع کنند.

نوآ تصمیم گرفت یکی از بال‌های ققنوس را از بین ببرد، زیرا به نظر می‌رسید که حمله‌اش بر آن‌ها تکیه دارد. انتخاب او نتایج خوبی به همراه داشت و ققنوس پس از از دست دادن آن عضو، قادر به پرتاب بیش از دو توپ آتشین به طور همزمان نشد.

مهاجمان می‌توانستند همان تاکتیکی را که سگ را شکست داده بود، اعمال کنند. ققنوس به آن‌ها اجازه حمله مکرر را نمی‌داد، اما نمی‌توانست مانع از وارد شدن آسیب به بدن خود شود.

تا زمانی که جراحت بزرگی که در اثر برش نوآ ایجاد شده بود باقی می‌ماند، آسیب وارد شده توسط مهاجمان همیشه از آنچه شعله‌های طلایی می‌توانند التیام بخشند، فراتر می‌رفت.

همین برای مهاجمان کافی بود. بعد از اینکه نبردشان به آن وضعیت رسید آن‌ها ...