فصل ۱۴۷۱. یادگیری

با جمع شدن نور در اطراف آنها، فشار افزایش یافت. بافت‌های نوآ با خم شدن تحت آن نیرو، صداهای جیغ مانندی از خود منتشر کردند. هنگامی که هاله بلانچ اطراف پادشاه الباس را پر کرد، بدن او ناپایدار شد.

تکنیک بلانچ ساده به نظر می‌رسید، اما دارای پیچیدگی ذاتی­ای بود که آن را تقریباً فناناپذیر می‌کرد. او نه تنها قانون خود را مجبور به جمع شدن دور دو ارشد کرده بود، بلکه به قدرت خود ویژگی‌های آبی داده بود که با اکثر توانایی‌های نوآ مقابله می‌کرد.

نوآ ضربه زد، مشت کوبید و از آخرین ذره انرژی ماده ناپایدار که در رگ­های سیاهش جاری بود، استفاده کرد. او می‌توانست دوباره "تجسم قدرت" خود را فعال کند، اما هیچ دلیلی برای هدر دادن منابع ارزشمند خود قبل از یافتن راهی برای خروج از این تکنیک پیدا نکرد.

خرناسی از سینه‌اش بیرون آمد، اما سر غول­پیکرش با لمس‌ هاله لاجوردی درهم شکست. حتی ماده تاریکی که همراه خونیش منتشر کرد، تحت فشار انباشته شده در منطقه فرو ریخت.

شمشیر شیطانی شروع به انتشار غرش‌های دردناکی کرد و نوآ به سرعت آن را در بُعد خارجی ذخیره نمود. چند فرورفتگی روی شمشیر سفید نیز ظاهر شد و نوآ در کنار گذاشتن آن درنگ نکرد.

تکنیک قضاوت آسمانی او فعال شد و سیاه­چاله اکثریت انرژی خود را به سمت ذهن او فرستاد. سرعت تفکر نوآ به سطحی باورنکردنی رسید، اما او فقط یک راه برای خروج از آن موقعیت پیدا کرد.

دامنه تاریکی همین حالا نیز در اطراف او گسترش یافته بود. نوآ می‌توانست وارد آن بُعد شود و به بیرون از هاله­ی لاجوردی پرواز کند. با این حال، آن تکنیک یک اشکال جدی داشت.

نوآ قبلاً یک طلسم مشابه داشت. طلسم حالت اثیری او تکنیکی بود که او آن را کنار گذاشته بود چون برای تغییر ویژگی‌های بدنش، به انرژی زیادی نیاز داشت.

دامنه تاریکی نیز در همین نقص با آن طلسم اشتراک داشت. وجود نوآ سنگین بود، سنگین­تر از سایر دارایی‌هایش. انتقال بدن او به ابعادی دیگر تمام تاریکی خاص او را از بین می‌برد.

آن تکنیک تقریباً به بلانچ رسیده بود. نوآ فقط باید چند دقیقه­ی دیگر زنده می­ماند تا شانس یک ضربه­ی مرگبار را به دست آورد. با این حال، به نظر می‌رسید هاله لاجوردی او را قبل از اینکه بُعد خارجی­اش به حریفش برسد، می‌کشد. حتی تکنیک قضاوت آسمانی نیز به او می‌گفت که چاره‌ای در این مورد ندارد.

پادشاه الباس ناگهان از طریق پیغام ذهنی پرسید.

- الان می­تون...