2077 ایده‌آل

درک عمیقی که آن تجربه کوتاه به ذهن نوآ آورده بود، تقریباً باعث شد که او خطرناک بودن موقعیت را فراموش کند. حاکمان قدیمی درست پس از ایجاد یک آشفتگی بزرگ، او را به خارج از آسمان انتقال داده بودند. زمانی برای اندیشیدن در مورد دستاوردهایش نبود. او مجبور شد منطقه را ترک کند و کاری کند تا زمین و آسمان ردش را گم کند.

حاکمان قدیمی پرسیدند: «اینجا جدا بشیم؟ ما می‌تونیم تو رو به سمت مناطق عمیق‌تر سرزمین‌های بالایی حرکت بدیم، اما آسمان و زمین می‌تونن ما رو به راحتی پیدا کنن. به احتمال زیاد در سال‌های آینده با مجموعه‌ای از مصیبت‌های زمین و آسمان مواجه می‌شیم.»

نوآ رد کرد: «مشکلی نیست. حواس‌پرتی خوبی بود. فعلا ترجیح می‌دم تنها باشم.»

حاکمان قدیمی در حالی که شکافی روی وجود نارنجی آن‌ها باز شد و چیزی شبیه یک پوزخند از خود راضی را شکل داد، پرسیدند: «خب، ارزشش رو داشت؟»

نوآ اعتراف کرد: «قطعاً ارزشش رو داشت. جهان خیلی بزرگ به نظر می‌رسه و ممکنه چیزهای بیشتری فراتر از چیزی که دیدم، وجود داشته باشه.» 

حاکمان قدیمی نیشخند زدند: «تعجبی نداره که تو رو شیطان سرکش خطاب می‌کنن، حتی یک نگاه اجمالی به جهان نمی‌تونه جاه‌‌طلبی تو رو متوقف کنه.» 

نوآ قبل از چرخش و تماشای آرایش فضا-زمان که جایگزین محیط سفید قابل مشاهده او می‌شد، اعلام کرد: «سفر من بی‌پایانه.» 

حاکمان قدیمی پیش از ناپدید شدن وجود نوآ از منطقه فریاد زدند: «همون‌طور که هر سفری باید باشه.» بدن نارنجی آن‌ها قبل از بازرسی آسمان، به شکاف ایجاد شده توسط تکنیک حرکتی او نگاه کرد تا اینکه در نهایت، به داخل شهر نارنجی بازگشتند.

وقتی نوآ در میان آرایش فضا-زمان قدم می‌زد، افکار پیچیده‌ای ذهن او را پر کرده بودند. او نمی‌توانست از مرور آنچه در طی آن بازرسی کوتاه از قلمروهای فراتر از رتبه نهم تجربه کرده بود، دست بردارد.

تکنیک‌های او پس از مشاهده اینکه چه اشکالی از انرژی در پیش است، وحشیانه و پست به نظر می‌رسیدند. نوآ از ماهیت سرزمین‌های بالایی به نفع خود بهره برداری می‌کرد، اما در مقایسه با آنچه موجودات بالاتر از رتبه نهم می‌توانستند به دست آورند، فقط یک ترفند پست بود.

موجوداتی که می‌‌توانند بر مکان و زمان تأثیر بگذارند، مستقیماً بخشی از جهان را مطابق درک خود تغییر می‌دهند. آن تأثیر بخشی از یک تکنیک یا تأثیرهای مشابه نخواهد بود. این یک نتیجه طبیعی از قدرت محض آن‌ها...