چپتر 2117: طبقه سوم
گیاه جادویی از نخستین موجِ حملات جان سالم به­در برد، اما بسیاری از ریشه‌هایش خرد شدند. با این­حال، پیش از فروپاشی، انرژی آلوده‌کننده‌ی خود را آزاد کردند که آن ناحیه را به منطقه‌ای مرده بدل کرد؛ منطقه‌ای که هیچ‌کس نمی‌توانست به آن نزدیک شود.

نوآ مجبور شد برخی از ستون‌های نزدیک به گیاه را به دلیل همین انرژی آلوده‌کننده قطع کند. او در جریان فرایند درمان چیزهای زیادی درباره‌ی آن خواص خطرناک آموخته بود اما قدرتش برای مقابله با چنین حجم عظیمی از آن انرژی کافی نبود. بااین‌حال، خیلی زود چینش دنیای تاریکش را تنظیم کرد تا مناطق امن جدیدی بسازد که همراهانش بتوانند از آنجا به حمله‌ی خود ادامه دهند.

شکار وارد چرخه‌ای از حمله و تنظیمات مجدد شد. در هر تبادل، گیاه جادویی تکه‌های بزرگی از بدنش را از دست می‌داد که عمدتاً شامل ریشه‌ها و شاخه‌ها بودند اما این حملات همچنین موج‌هایی از انرژی آلوده‌کننده ایجاد می‌کرد که می‌کوشید کنترل منطقه را به‌ دست بگیرد.

نوآ و دیگران مجبور بودند پیش از متمرکز شدن دوباره روی گیاه، چندین حمله‌ی پیاپی انجام دهند تا آن انرژی را از میان بردارند. این روند به گیاه فرصت می‌داد تا بخشی از بدنش را بازیابی کند و ریشه‌هایش را به سمت دنیای تاریک بفرستد اما هر بار تلاشش برای رسیدن به آنها با شکست مواجه می‌شد.

نوآ در جریان نبرد، تجربه‌ی عالی خود در مبارزه، کنترل آرایه‌ی فضا-زمان و درک فوق‌العاده‌اش از حریف را به نمایش گذاشت. جون هرگز به او شک نداشت، اما دیگران نیز به‌زودی پذیرفتند که می‌توانند کاملاً به نوآ تکیه کنند و تمام تمرکزشان را بر حمله بگذارند.

دنیای تاریک فقط از آن‌ها در برابر حملات و انرژی آلوده‌کننده محافظت نمی‌کرد. نوآ مکان همراهانش را نیز تغییر می‌داد و توانایی‌های آن‌ها را ارتقا می‌بخشید. هرچه نبرد ادامه می‌یافت و او شناخت بیشتری از دشمن به‌دست می‌آورد، پشتیبانیش نیز کارآمدتر می‌شد و همین موضوع همراهانش را مبهوت مهارت او می‌کرد.

انعطاف‌پذیری دنیای تاریک موجی از شگفتی در ذهن کوه سوزان، ستمگر پیر و گابریل ایجاد کرد. تکنیک نوآ می‌توانست حتی با وجود اهداف متفاوت هم‌زمان چندین عملکرد مختلف داشته باشد. علاوه‌براین، پتانسیلی که به توانایی‌هایشان تزریق می‌شد، آن‌قدر شگفت‌انگیز بود که آن‌ها را بهت‌زده می‌کرد؛ به‌نظر می‌رسید هیچ حد و مرزی برای...