فصل ۳۱۲ : سقوط رقیب­های اصلی

لیام ژنرال قدرتمند الف‌تاریکی را دید که طوری به شن‌یو نگاه می‌کرد انگار توله سگی است که با زبانی بیرون­زده برای آن دختر نفس­نفس می‌زند.

در واقع، نه تنها یکی، بلکه هر سه نفری که در نزدیکی آنها بودند، لحظه‌ای حواسشان به حرکات او پرت ‌شد و به او نگاه کردند.

آنها بدون پلک زدن طوری با چشمان گرد درشت به او خیره شده بودند که انگار غلام او هستند و شن‌یو ارباب و صاحب آنهاست.

لرزی بر ستون فقرات لیام نشست.

هضم این صحنه کمی سخت بود حتی اگر او می­دانست که احتمالاً فقط کسری از ثانیه طول می­کشید، این مهارت واقعاً ترسناک بود!

چطور می­شد در مقابل این نوع حملات مقاومت کرد؟!

لیام آه کوچکی کشید و سپس به سمت برخی از سربازان ان‌پی‌سی حمله کرد در حالی که شن‌یو به طور کامل کنترل یکی از ژنرال‌های الف‌ تاریکی را به دست گرفت.

او ممکن است بتواند هر سه آنها را برای لحظه‌ای با حرکاتش مجذوب کند، اما برای او غیرممکن بود که بر همه­ی آنها تسلط داشته باشد.

پس به سرعت طلسم بعدی را اجرا کرد‌. [فریب].

[فریب – افسون کردن دشمن که ۱۰ ثانیه برای شما بجنگد. دوره استراحت مهارت ۵ ثانیه; توانایی محدود به یک هدف در یک زمان]

با این حال، جدا از این، قانون نامرئی دیگری نیز وجود داشت که شن‌یو پس از چندین بار استفاده از این مهارت خاص، آن را آموخته بود.

یک مهارت را نمی­توان بارها و بارها روی یک هدف استفاده کرد. هدف در نهایت از اثرات اغوا مصون می‌شد.

به خصوص زمانی که اهداف مذکور، حریفان قدرتمندی در سطح بالا بودند، او می‌توانست بگوید که احتمالاً تنها چند فرصت یا حداکثر سه فرصت پیش از، از بین رفتن اثرات افسون دارد.

این مهارت بیشترین تأثیر را روی حریفان جدید داشت.

بنابراین شن‌یو می­دانست که باید این فرصت را به درستی استفاده کند.

لحظه‌ای که او این طلسم را اجرا ‌کرد، گویی ساعت شنی نامرئی را واژگون کرده و زمان آنها رو به اتمام بود.

«لیام، حالا!» فریاد زد.