تولد شمشیر شیطانی
قسمت: 137
- اندازه متن
- فونت متن
- چینش متن
- رنگ زمینه
- ذخیره تنظیمات
قسمت ۱۳۷: داخل
نایجل از کاپیتان پرسید: «کاپیتان، منظور شما از این حرف چیه؟»
پرستون قبل از پاسخ دادن موهایش را از پیشانی خود دور کرد.
«لایه اول، یک میدون یخی پر از خرس های برفی رتبه 3 بود. توی لایه دوم، ما توی یک منطقه زیرزمینی در برابر صدپاهای فولادی قرار داشتیم. از اونجا، میتونیم تصور کنیم که همه لایه های دیگه حاوی یک محیط متفاوتن. یک چیزی که ممکنه بخواید بدونید اینه که اونا جانوران جادویی واقعین و چندتا موجود خلق شده توسط زمین ارثیه نیستن...»
اونا واقعا محیط های واقعی رو ایجاد کردن و اونارو با جانورای جادویی مربوط به هر مکان پر کردن... من حتی نمی‌خوام به میزان آمادگی لازم برای راه اندازی همچین چیزی فکر کنم...
نوآ به این موضوع فکر کرد و از زمین ارثیه سلطنتی شگفت زده شد...
نایجل دوباره صحبت کرد: «پس، ما فقط باید زمین رو از وجود اونا خالی کنیم تا بتونیم ازش عبور کنیم؟»
پرستون سری تکان داد.
«این روشیه که ما استفاده کردیم و به خوبی جواب داد.»
«تعداد گونه ها چقدره؟»
«توی لایه اول صد تا و توی لایه دوم دویست تا. اما رتبه اونا تقریباً یکسان بود.»
«برای هر طبقه محدودیت زمانی داریم؟»
پرستون به آجرهای حکاکی شده اشاره کرد.
«ما اون کتیبه‌های حکاکی شده رو رمزگشایی کردیم. محدودیت زمانی طبقه اول یک هفته و در طبقه دوم دو هفته بود. طبقه سوم سه هفته خواهد بود و به همین ترتیب ادامه پیدا میکنه، حداقل برای طبقاتی که میتونیم ببینیم...»
نایجل به سمت پرستون چرخید.
«چیز دیگه ای هست که ارزش ذکر کردن داشته باشه؟»
پرستون قبل از تکان دادن سر کمی فکر کرد.
«بله! گذرگاه برای رسیدن به لایه بعدی فقط بعد از خالی کردن هر بعد ظاهر میشه، در حالی که لایه قبلی همیشه باز میمونه. لازم نیست نگران فرصت عقب نشینی باشید. معتقدم که این همه اطلاعات موجودیه که ما در مورد زمینه ارثیه می‌دونیم، اگه چیزی نیاز داشتین به من بگین.»
نایجل تقریباً بلافاصله گفت: «ما به چهار چادر مجزا برای استراحت شبانه، آذوقه برای مامو...
کتاب‌های تصادفی
