حیف که واقعا نمی‌تونم اون رو آزمایش کنم، باعث هدر رفتنش میشم...

نوآ خرده را روی زمین گذاشت.

به محض انجام این کار، حکاکی‌های روی دیوار اتاق شروع به سوسو زدن کردند، شبیه به زمان وقوع انفجار.

«چی؟»

نوآ گیج شد و ساخته خود را بررسی کرد.

دقیقا در نقطهای که خرده بر آن قرار داده شده بود، زمین اتاق در حال خورده شدن به‌نظر می‌رسید و انگار که فقط با یک تماس ساده، اثرات دود سمی فعال می‌شود.

با این حال، قطعه داشت رنگ سیاه داشت خود را از دست می‌داد و رو به خاکستری شدن می‌رفت.

نوآ با عجله ساخته اش را در دستانش گرفت و با دیدن اینکه اتاق به حالت عادی خود برگشته، نفس راحتی کشید.

«این یکمی از چیزی که من انتظار داشتم قدرتمندتر.»

حدس می‌زنم نمیشه به‌طور کامل میزان خطری که اون از خودش منتشر می‌کنه رو مبنای قدرتش دونست، چون طلسمی که از اون ایجاد شده برای من بی‌ضرره. معتقدم در حال حاضر این قوی‌ترین قدرت تهاجمی منه...

در شکل شیطانی خود، او می‌توانست با حملات یک تهذیب‌گر رتبه ۲ مرحله مایع برابری کند.

با این حال طلسم‌ها همیشه قوی‌تر از هنرهای رزمی محسوب می‌شدند و جای تعجب نداشت که او می‌توانست با ابل مبارزه کند.

با این حال، قطعه بدون اینکه توسط نفس نوآ نیروی اضافه بگیرد، فقط قدرت مرحله مایع را داشت و نوآ نسبت به قدرت آن نسبتاً خوشبین بود.

اگه من موفق به ساختن دو شمشیر با استفاده از همین روند بشم، حملات عادی من دقیقا می‌تونه همون قدرت طلسم شیطانیم رو پیدا کنه. درسته، اول باید اون چیز رو آزمایش کنم.

انرژی ذهنی اش تمام شد و دستی که قطعه را گرفته بود شروع به اننتشار دود سیاه کرد.

حکاکی‌های اتاق دوباره شروع به سوسو زدن کردند تا در برابر شکل جزئی شیطانی‌اش مقاومت کنند، اما هیچ واکنشی از ...