قسمت ۲۲۵: گروه نوآ تمام اجساد را در حلقه فضایی خود جمع کرد. برای مبارزه نوآ فقط از بدن خود استفاده و بنابراین هنوز در اوج خود بود. «اون چند قطره مایع نفس هم در باید به طور مستقل توسط دانتیانم به‌مرور پر بشه، هنوز نیازی به توقف نیست.» او در حالی که سرش پر از افکار مختلف در مورد مبارزه اخیرش بود، کاوش خود را به سمت طبقه‌های پایینی از سر گرفت. طلسم قدم‌های سایه الان که بدن من در رتبه قهرمان قرار داره تقریباً بی‌فایده‌ست، فقط در طول پرواز می‌تونه به من کمک کنه. همچنین سرعت دویدن من در حال حاضر بیشتر از سرعت پروازمه، انگار همراه‌های خونیم از پیشرفت‌های من عقب موندن. اکو و سایه از جانوران جادویی رتبه ۳ خلق شده بودند، قدرت آنها ثابت شده بود، هر چقدر هم مراکز قدرت نوآ افزایش می‌یافت، نمی‌توانستند بر محدودیت‌های درجات انسانی غلبه کنند. «پس باید سعی کنم از یه موجود رتبه ۴ همراه خونی ایجاد کنم؟ یعنی می‌تونم چنین کاری رو انجام بدم؟» نوآ این ایده را ارزیابی کرد اما بعد سرش را تکان داد. «من حتی مطمئن نیستم که بتونم یکی از اونا رو بکشم، چه برسه به اینکه یکیشون رو در دریای هوشیاری خودم تسخیر کنم. باید منتظر بمونم تا حوزه ذهنیم به رتبه سوم برسه تا در امان باشم، یک اشتباه داخل روند رام کردن کافیه تا منم به سرنوشت آیور دچار بشم. اگه همه چیز واقعاً خیلی خطرناک بشه، اکو و سایه هنوز هم می‌تونن بهم کمک کنن البته تا زمانی که من در فرم شیطانیم.» وقتی به انتهای گذرگاهی که از آن عبور می‌کرد رسید، بیست کرم حفار را در ورودی طبقه دید که منتظرش بودند. «حدس می‌زنم باید ببینم که الان چق...