فصل ۴۹۰: حدود سخنان شیطان تعقیب‌گر در آسمان بالای جزایر طنین انداز شد، وقتی بزرگان متوجه تعداد دستاوردهایی شدند که این شانس می‌تواند به ارمغان بیاورد، نگاه‌های منتظر و سرزنده‌ای در چشمان‌شان ظاهر شد. قهرمانان تهذیب‌گر پیوسته به دنبال فنون و طلسم‌هایی بودند که قدرت آنها را افزایش دهد و شاید آنها را در ایجاد روش‌هایی برای ارتقای سطح تهذیب خود راهنمایی می‌کرد. تهذیب و روش‌های تغذیه بدن در رتبه ششم اساساً وجود نداشتند و دارای محدودیت‌هایی بودند چرا که توسط سایر تهذیب‌گرها ایجاد شده بودند، حتی رون ششم کسیر، منبع بسیار کمیابی به حساب می‌آمد. روند تهذیب تهذیب‌گرهای قدرتمند بدون در اختیار داشتن روش‌هایی برای افزایش رتبه‌های خود کند و متوقف می‌شد، تنها درصد کمی از آنها در روش‌های حکاکی‌ تا حدودی مهارت داشتند و کمتر از آن‌ها افرادی بودند که برای ایجاد روش‌های جدید تلاش می‌کردند. آن هیولاهای پیر، قاره جدید را پاسخی می‌دانستند که برای پیشروی در سفر تهذیب خود به آن نیاز داشتند، آن سرزمین مستقیماً از مکانی می‌آمد که یزدان‌ها در آن زندگی می‌کردند! البته نوآ هم چنین احساساتی داشت اما نسبت به طرز فکرشان اختلاف نظراتی در سر داشت. او می‌دانست که یا استعمار سرزمین جدید یا ایجاد جای پایی در سرزمین قدیم، هر دو سود زیادی برای هایو به عنوان یک سازمان و تهذیب‌گرها در آن خواهند داشت. با این حال، مشکلی وجود داشت که او نمی‌توانست از آن اجتناب کند، مهم نیست که هایو از کدام رویکرد پیروی کند، مسئله قدرت شخصی خود او بود. هم ایجاد جای پا و هم استعمار قاره جدید نیاز به داشتن قدرتی بالا در رده‌های قهرمانی داشت، او مطمئناً به سوی آن قلمرو در راه بود، اما رسیدن به آن به معنای هم سطح بودن با دیگر تهذیب‌گرهای رده قهرمانی نبود. او حتی سی و سه سال هم نداشت، در حالی که دیگر تهذیب‌گرهای رده قهرمان دهه‌ها و حتی قرن‌ها زندگی کرده بودند، او می‌دانست که تمام تجارب جنگی او در مقابل آن موجودات بی‌ارزش خواهد بود. - حتی اگر من یک رده تهذیبگر رده قهرمان کامل هم بشم، نمی‌تونم با اون‌هایی که سال‌هاست در این رده حضور داشتن و قدرت مب...