فصل ۵۴۵ - استقامت

نبرد یک بر یک برای به دست آوردن مالکیت یک قلمرو، این شرایطی بود که برای فتح ساحل جنوب غربی تعیین شد.

جزئیات مربوط به نبردها و توافقات همراه پیام شیطان تعقیب گر فرستاده شد، ارشد آستین به ویژه وقتی خواند که صحرا فقط بدون جنگ به هایو میرسد زیرا دقیقاً در گوشه ی ساحل آنها واقع شده بود.

کرم‌های شنی قدرتمندی در صحرا زندگی می‌کردند، و حتی یک نمونه ی سطح پنج در آنجا تایید شده بود، آنجا تقریباً مانند یک دارایی بی فایده بود.

یکی دیگر از جنبه های توافق این بود که قلمرو های روی خطوط ساحلی فقط می‌توانستند در بر دارنده ی نبرد بین تهذیب گرهای سطح چهار باشند، در حالی که تهذیب گران سطح پنج باید برای مناطق مرکزی تر می‌جنگیدند.

به زبان ساده، ارشد آستین نمی‌توانست برای مالکیت دریاچه گدازه بجنگد، او فقط می‌توانست به نبرد برای دشت لاجوردی یا سرزمین های مشابهی بپیوندد که هنوز کاوش نشده بودند.

- دریاچه گدازه و جنگل درخت ‌های سفید باید حفظ بشه، اما بد نیست که در همه ی نبردها پیروز شیم.

نوآ در حالی که طرح کلی قاره جدید را در ذهن خود مرور می‌کرد، فکر کرد.

دریاچه ی گدازه حاوی آثار به جا مانده از موجودات آسمانی بود، این دریاچه ارزشمندترین قلمروای بود که توسط آنها کشف شد و باید متعلق به هایو باشد.

مجمع الجزایر مرجانی در سال‌های گذشته دارایی های انسانی خود را بیش از دو برابر کرده بود، اما فاقد روش هایی برای تغذیه ی تهذیب گران قهرمان خود بود، دریاچه گدازه می‌توانست این کارکرد را برایشان فراهم کند، حداقل برای کسانی که استعداد و گنجایش آتش را داشتند.

در مورد جنگل درخت های سفید، هایو قبلاً یک ماتریس جابجایی و استحکامات بسیاری در آنجا جای گذاری کرده بود، باید مالکیت آن سرزمین را حفظ می‌کرد، وگرنه تلاش هایش به هدر می‌رفت.

همچنین، اگر جنگل به دست دشمن می افتاد، این واقعیت که جنگل همین الان در قاره ی جدید ریشه دوانده بود آشکار می‌شد، به هر قیمتی باید از چنین چیزی جلوگیری می‌شد.

ارشد آستین به سمت تهذیب گران سطح چهار پشت سر خود چرخید، چشمانش بین ارشدهایی که استعداد و میل ذاتی نسبت به آتش داشتند چرخید، مشخص بود که او داشت انتخاب میکرد چه کسی برای دریاچه ی گدازه بجنگد.

گرو...