فصل ۵۵۸ - تهدید

نوآ می‌دانست که اگر آدریان بتواند دوباره از صدای زمزمه استفاده کند، طلسم انفجار تاریکی نمیتواند آسیب کافی وارد کند، بنابراین وقتی عمویش آماده نبود، مجبور شد آن را منفجر کند.

تنها راه برای انجام این کار این بود که بلافاصله پس از درگیری آن را منفجر کند، به این معنی که او نمی ‌تواند از منطقه تحت تاثیر انفجار فرار کند.

با اینحال، چرا وقتی او از جادوهای تهذیب گران مرحله جامد نمی‌ ترسید، باید به حمله خود اهمیت می ‌داد؟

نوآ در طول نبرد، کره بزرگ شده را پشت جسم خود پنهان کرده بود و منتظر بود تا به اندازه کافی تهدید کننده شود.

سپس، وقتی تقریباً نیمی از نفس دانتیان و انرژی ذهنی درون ذهنش در داخل طلسم ریخته شد، تصمیم گرفت آن را منفجر کند.

زک درحالی که بدنش اثیری شد، جسمش را در بر گرفت، نوآ نمی ‌توانست از طلسم سیاه چاله برای جذب انرژی‌ های خود استفاده کند، اما آن روش ‌های دفاعی برای جلوگیری از انفجار بیش از اندازه کافی بود.

به محض پایان انفجار، نوآ مواد را برگرداند و در حالی که صدها چنگال اثیری را پرتاب می کرد و با شمشیر هایش ضربه میزد، به سمت عمویش حرکت کرد.

آدریان به حالت نقره‌ ای خود باز گشته بود و نمی ‌توانست بدون استفاده از صدای زمزمه جلوی حملات نوآ را بگیرد، پنجه‌ های اثیری به اندام‌ های داخلی او آسیب رساندند و دو زخم بلند روی سینه ‌اش ظاهر شد.

برای اولین بار از زمان آغاز نبرد، آدریان برای جان خود ترسید.

این مقدار قدرتی که نوآ داشت در ذهنش معنی نمی داد.

آدریان می ‌دانست که قدرت دادن به بدنش با دو طلسم، استفاده از توانایی روش تغذیه بدنش و دفاع بیشتر از آن با یک طلسم دیگر، قدرت او را تقریباً در اوج مرحله گازی قرار می ‌دهد.

هر تهذیب گری در یک زمینه تخصص داشت، و تخصص او در جنگ نزدیک بود، انسان های بسیار کمی در سطح او وجود داشتند که بتوانند دفاع او را قبل از اینکه آنها را بگیرد بشکنند.

با این حال، بدن نوآ به اندازه او قدرتمند به نظر می ‌رسید، حتی درواقع قوی تر، اما بدون استفاده از هیچ گونه طلسم تقویت کننده.

فقط طلسم شکل شیطانی او بر بدن او تأثیر می ‌گذارد، اما این به تنهایی نمی ‌تواند با تمام روش ‌های آدریان مطابقت داشته باشد.

این منجر به موقعیتی شد که نوآ می ‌توانس...