فصل ۷۰۹. کلمات

توماس در حالی که از مرکز طوفانش به رون‌های شمشیر شکل تهدیدآمیز نگاه می‌کرد، کمرش را خم کرده بود.

همان تماس خفیف با مشت نوآ برای شکستن ستون فقراتش کافی بود، او فقط با نفس‌اش آنها را کنار هم نگه می‌داشت. همچنین، او بدنی در رتبه‌ی پنجم داشت و نمی‌توانست به این راحتی بمیرد.

اما طلسم شمشیرهای روحی به اندام‌های داخلی‌اش آسیب رسانده بودند.

او قبل از اینکه شروع به بهبودی کند، باید کمرش را صاف می‌کرد، اما حریفش حتی بعد از استفاده از قوی‌ترین حملاتش، هنوز سرپا بود.

البته، نوآ اصلا وضعیت خوبی نداشت.

حملات توماس به اندازه‌ی حملات خودش تیز نبودند، بنابراین سوراخ کردن پوستش برایشان سخت بود. اما آنها توانسته بودند ماهیچه‌هایش را پاره و حتی بسیاری از استخوان‌هایش را بشکنند.

تحمل و دوام بدن نوآ در سطحی کاملاً متفاوت بود.

او یک دورگه رتبه ۵ رده پایین بود! قدرت مورد نیاز برای آسیب رساندن یا محدود کردن بدنش، بسیار زیاد بود. به هر حال، توماس هنوز یک تهذیب‌گر رتبه ۵ کامل نبود و همین موضوع روی قدرت نبردش تاثیر بسزایی داشت.

نوآ هم همین مشکل را داشت، اما با ذهن رتبه ۵، می‌توانست قدرت طلسم‌هایش را به این رتبه برساند.

ذخایر نفس‌اش با سرعت بیشتری تخلیه می‌شد، اما قبل از شروع تهاجم، عمداً روی مهارت‌هایی متمرکز شد که بیشتر به انرژی ذهنی‌اش وابسته بودند. همچنین، او با هر حمله‌ای که انجام می‌داد، بخشی از فردیت‌اش را بیان می‌کرد، در حالی که توماس فقط در آخرین حمله‌اش این کار را انجام داده بود.

توماس متوجه شد که قدرت رون‌های شمشیر شکل، حتی پس از رسیدن به رتبه پنجم، همچنان در حال افزایش است.

به نظر نمی‌رسید در جذب کردن، محدودیتی داشته باشند و توماس می‌دانست که در همین لحظه هم آنها کاملا کشنده هستند.

دیدن این اتفاق، او را مجبور کرد که قبل از رسیدن آن شمشیر‌ها به سطحی غیر قابل تصور، به نبرد پایان دهد.

توماس تلاش کرد تا طوفان‌هایش را به سمت شخص سرپوش بفرستد، اما نوآ بلافاصه...