فصل ۷۷۴ . آگاهی

نوآ در آسمان پرواز کرد و همراهان و شمشیرش او را با فاصله ی کمی دنبال کردند. موهایش مثل گذشته در باد تکان نمی ‌خورد، بلکه کاملاً ثابت می ‌ماند، گویی نوعی یال سنگین بود.

حتی اگر مجبور بود بخشی از توجه خود را برای کنترل «نفسی» که به او اجازه پرواز می‌داد، استفاده کند، تمرکز او روی زمین ترک خورده و متلاشی شده ی زیرش بود.

استفاده از «نفس» در محیط احساس متفاوتی داشت. او با اراده ‌اش چیزی را جابه جا می ‌کرد که به او تعلق نداشت. این حس شبیه آن چیزی بود که وقتی جانوران جادویی را کنترل می کرد داشت، اما از چیزی عمیق تر از ترس خالص از موجودی قدرتمندتر ناشی می‌شد.

و اما در خصوص محیط زیر او، آنجا هیچ شباهتی به جزیره ‌ای که تازه ترک کرده بودند نداشت. همه جا گودی ‌های سیاه رنگ وجود داشت، همراه با درختان پراکنده ی در حال سوختنی که هرازگاهی ظاهر می‌شدند.

واضح بود که مصیبت به خشکی شدیدتر برخورد کرده بود و به نظر نمی ‌رسید هنگامی که تلاش کرد تا هر موجودی که این ترکیب را حمل می ‌کرد، از بین ببرد، به تلفات جانی توجهی داشته باشد.

قاره کاملاً خالی از سکنه به نظر می ‌رسید، حتی اگر تنها چند ماه از زمانی گذشته بود که گروه آن را به چشم محیطی پر از جانوران جادویی ‌دیده بود.

آن صحنه تایید می ‌کرد که مصیبت حتی موجوداتی که حامل آن ترکیب بودند را نیز مورد هدف قرار داده بود، اما نوآ هنوز در مورد تأثیر واقعی آن بر آن موجودات مطمئن نبود. بالاخره، آنها از قبل هم جانوران جادویی بودند.

با این حال، پاسخ به تردیدهای او به سرعت، تنها پس از چند هفته پرواز مستقیم به سمت آتشفشان، از راه رسید.

عدم حضور جانوران جادویی در مسیر و عدم نیاز آنها به کاوش در قاره باعث شد تا این گروه به سرعت از بسیاری از مناطق عبور کند. این امر گروه را به نقاط مرکزی سرزمین اصلی آورد، جایی که آنها اولین اثر زندگی را از ابتدای بازگشتشان دیدند.

دسته ‌ای از موجودات عنکبوت مانند در دید آنها ظاهر شد. یک عنکبوت مودار زخمی در رتبه ی ۵ جلوی یک سری نمونه ‌های رتبه ۳ و ۴ ایستاده بود و پاهای جلویش را تکان می داد، انگار که داشت تلاش می کرد چیزی را توضیح دهد.

نیازی به گفتن نبود که چنین صحنه ‌ای حتی در مورد موجوداتی که یک میراث خط ‌خونی را به وجود آورده بودند نیز، غیرعادی بود...