فصل ۸۰۵. آزمایش

دنیا برای مدتی طولانی در صلح بود، و حتی نبرد با بومیان برای رفع اختلافاتی که این چهار سازمان را تقسیم کرده بود، کافی نبود.

کشور پاپرال و خاندان الباس از امپراتوری شاندال کینه داشتند و هر سه نیرو از هایو برای استقلال مجمع الجزایر مرجانی متنفر بودند. آن رنجش ها صرفاً ناپدید نشدند. آنها هنوز آنجا بودند و منتظر فرصتی بودند تا خود را آشکار کنند.

سقوط قاره ی جدید، بحران جانوران بالدار، و پورتال ابعادی، به سادگی چهار نیرو را مشغول نگه داشته بود، اما دشمنی طبیعی آنها را حل نکرد.

رقابت برای قدرت دورگه ‌ها فقط یک حواس پرتی دیگر بود، اما همه می‌دانستند که در نهایت اتفاقی خواهد افتاد و هرج و مرج به دنبال آن خواهد آمد.

با این حال، نوآ نمی توانست در مورد آن کار زیادی انجام دهد. او حتی به عنوان یک تهذیبگر قهرمانی در رتبه ی پنجم نیز نمی ‌توانست به تنهایی با اراده ‌های چنین سازمان ‌های بزرگی روبرو شود. او فقط می توانست قبل از وقوع یک طوفان اجتناب ناپذیر، خود را آماده کند و برای بهبود شالوده ی هایو تلاش کند.

بادبزن در نهایت تثبیت شد و سی ‌و ‌هفت، یک تهذیب‌گر قهرمانی با استعداد و سطح مناسب را برای آزمایش آن احضار کرد. هرچند، هسته ی جانوری درونش به بدن جدیدش عادت کرده بود و اجازه نمی داد کسی از آن استفاده کند.

این فقط غریزه ی ذاتی موجود در اراده ی درون هسته بود. تهذیب‌گران باید آن را مانند یک موجود وحشی رام می ‌کردند، که اگر تفاوت قابل توجهی در قدرت وجود نداشت، معمولاً کار سختی بود.

با این حال، نوآ آنجا بود، و اراده ی درون هسته ی جانوری ترس طبیعی خود را نسبت به موجودی که بالای آن در زنجیره ی غذایی قرار داشت، از دست نداده بود.

همانطور که انتظار می رفت، از آنجایی که «نفس» اکنون به آن سوخت میداد، قدرت بادبزن از قدرت اصلی عقاب نوک تیز فراتر رفت. بادبزن توانست برش های بادی را شلیک کند که از نظر قدرت تفاوت چندانی با طلسم ‌ها نداشت.

با این حال، نیازی به انرژی ذهنی نداشت و حتی نیازهای آن از نظر «نفس» بسیار کمتر از میانگین مصرف طلسم ‌ها بود. نوآ و روح سی و هفت، اساساً سلاحی ساخته بودند که به هر تهذیبگری اجازه می‌داد تا تعداد تقریباً بی ‌شماری طلسم را بدون تخلیه کردن انرژی زیادی شلیک کند.