فصل ۸۱۷ . اژدها مانند

خیلی برای نوآ اتفاق نمی افتاد که در مقابل تهذیبگران هم سطح خودش مصدوم شود. بدن او معمولاً به دلیل دفاع طبیعی از او در برابر ابتدایی ترین حملات آنها محافظت می کرد.

اما نشان توفان صلح ‌جو توانسته بود او را برای مدت کوتاهی مهار کند و حتی پوستش را نیز سوراخ کند. به نظر می ‌رسید که آن تهذیب‌گر نه تنها در دفاع متخصص بود، بلکه یک سری روش ‌های تهاجمی مؤثر نیز داشت.

-برای همچین موجودات مسن تری تعجب آور نیست که انقدر خوش فکر و خلاق باشن.

نوآ در حالی که چشم به حریفش دوخته بود فکر کرد.

هاله ی توفان صلح ‌جو پس از آخرین تبادل حملات در یک موضع حفاظتی در اطراف او متراکم شده بود. در آن زمان، نوآ می‌توانست ببیند که «نفس» تهذیب‌گر، چگونه بر هوا و فضای اطرافش تأثیر می‌گذارد و آماده‌ی انحراف یا تغییر جهت هر نوع تهاجمی است.

حریف او بالاخره جدی شده بود و نوآ نمی توانست صبر کند تا ببیند قدرت او تا چه حد افزایش یافته است.

نوآ بدون توجه به جراحت روی پای خود دوباره به سمت جلو حمله کرد. استحکام بدن او را نمی‌توان با استانداردهای انسانی مقایسه کرد، بنابراین او مطمئن بود تا زمانی که ضربات را به این شکل رد و بدل کند، پیروز خواهد شد.

در رابطه با غذا خوردن برای افزایش سرعت بهبودی، این چیزی بود که اکنون که بدن او به چنین سطوح بالایی رسیده بود، دیگر امکان پذیر نبود.

اکنون که او در رده ی میانی رتبه ی پنجم قرار داشت، نیازمندی ها از نظر انرژی بسیار بالا بود. حتی اگر او اکنون یک جانور جادویی رتبه ۵ را می خورد، باز هم یک روز طول می کشید تا پوست او بهبود یابد و این فقط به دلیل بهبود توانایی های درمانی به ارث رسیده از بدن یین بود.

به همین دلیل بود که غذا خوردن در طول نبرد را متوقف کرده بود مگر اینکه وضعیتش بحرانی بود و ایده ی ایجاد یک تکنیک مخفی مناسب را کنار گذاشته بود. خوردن چند لقمه فقط یک روزنه را برای حریفانش آشکار می کرد، و او مطمئن نبود که اجساد قدرتمند کافی برای جبران مصرف انرژی اولیه که یک تکنیک مخفی در رتبه ی پنجم نیاز داشت را داشته باشد.

اگر او به نحوی موفق میشد یک موجود کامل در ردیف میانی رتبه ی پنجم را در یک قرص متراکم کند، اوضاع فرق می کرد، اما او هیچ کیمیاگری را نم...