فصل ۸۱۶. نشان ‌ها

چشمان نوآ با دیدن گوی سفیدی که به سمت او پرواز میکرد متمرکز شد. او هنوز نتوانسته بود از «نفس» خود استفاده کند. حتی ضربه ی شمشیرش نیز فقط انرژی اولیه را مصرف کرده بود.

با این حال، دیدن حریفی که به راحتی شعله های آتش او را دستکاری می کرد، عجیب بود.

نوآ به سمت گوی ضربه زد، اما او ترجیح داد در آن زمان از تاریکی خود استفاده کند. شمشیر شیطانی وقتی احساس کرد انرژی در فرم آن جریان دارد غرید و خط سیاهی را آزاد کرد که حمله ی پیش رو را به دو نیم تقسیم کرد و به پرواز به سمت توفان صلح ‌جو ادامه داد.

تهذیب‌گر رتبه ۵ امپراتوری با دیدن آن نتیجه کمی شوکه شد و حرکت کرد تا از ضربه جاخالی بدهد. با این حال، درست قبل از اینکه خط سیاه از کنار او عبور کند، تقسیم شد و ابری از دود سیاه را به وجود آورد. سپس ابر به شکل پنجه های تیز متعددی در آمد که مسیر حرکت خود را به تعقیب تهذیب‌گر تغییر دادند.

تمام توانایی های نوآ در سال های گذشته به شدت تغییر کرده بود. ایجاد یک «نفس» شخصی، نوآ را مجبور کرده بود تا بیشتر حملات خود را با انرژی جدید خود تطبیق دهد، که در برخی مواقع به معنای اختراع کامل آنها بود.

هنر رزمی پنجه ‌ی اژدهای او، در ابتدا فقط ابزاری بود که از قدرت بدنی و نابودگری گسترده ‌اش استفاده م‌ی‌کرد. با این حال، اکنون که نوآ از شمشیر شیطانی به عنوان مجرای تاریکی خود استفاده می کرد، با یک طلسم، تفاوتی نداشت.

انرژی ای که او ایجاد کرده بود به راحتی می توانست هر شکلی را به خود بگیرد و در عین حال نیروی مخرب خود را نیز حفظ می کرد، زیرا تمام ذرات آن شمشیرهای کوچکی بودند که می توانستند بسیار تیز باشند. نوآ به سادگی می ‌توانست قدرت را به درون سلاح خود بریزد و تصمیم بگیرد که شکل حملات خود را حتی زمانی که شمشیر را ترک کرده بودند تغییر دهد!

همچنین این واقعیت که شمشیر شیطانی دود خورنده ی حالت شیطانی را به عنوان بخشی از بافت خود داشت، هر یک از حملات آن را بسیار تهدیدکننده می کرد.

توفان صلح ‌جو پنجه ‌های در حال نزدیک شدن را دید و احساس کرد که مجبور است رفتار قبلی خود را کنار بگذارد. او به آرامی دستانش را بلند کرد و کف دست هایش را به سمت آسمان نگه داشت، انگار که می خواست بادهای رو به بالا ایجاد کند.

در کمال تعجب ن...