فصل ۸۷۸. تسلیم

نوآ در حالی که دستش را روی سر پایین مار گذاشته بود با صدای هیولایی گفت:« قبولش کن.»

دود سیاهی که زره فلس دارش را ساخته بود با ریختن تاریکی درون بدن دورگه پراکنده شد.

تاریکی او به شکل یک سری شمشیرهای کوچک بود که با قسمت های حیاتی خاصی از مار ترکیب می شد. آنها قبل از ادغام با آن اندام ها به قلب، ریه ها، ستون فقرات و حتی دانتیان آن رسیدند.

آن طلسم زنجیر سایه بود که نوآ از امپراتوری شاندال به عنوان پرداختی برای بینش خود در موضوع دورگه ها دریافت کرده بود. با این حال، آن طلسم، دستخوش تغییرات زیادی شده بود که به سختی شبیه اصلی بود.

به طور کلی، فردیت نوآ برای سرکوب دشمنانش نبود. او زمانی که نوبت به نبردها می‌رسید، نابودی خالص بود، و نمودار اصلی طلسم زنجیر سایه، زمانی که تاریکی او به آن دامن می‌زد، حتی کار نمی‌کرد.

با این حال، نوآ نمی خواست از امکان زنده گرفتن موجودات قوی دست بکشد.

موضوع فقط حفظ وضعیت جانوران جادویی نبود. نوآ قصد داشت از آنها برای گرفتن تهذیب‌گران قدرتمندی که برای ارتقای سطح حوزه ذهنی خود استفاده می‌کرد، استفاده کند. به هر حال، وضعیت او به عنوان یک دورگه در سطح بالا، برای سرکوب بیشتر موجودات کافی بود. با این حال، تهذیب‌گران به ندرت از کسی مشتاقانه پیروی می‌کردند، مخصوصاً دشمنی که قصد کشتن آنها را داشت.

بنابراین، نوآ تغییرات اساسی در نمودار طلسم زنجیره سایه اعمال کرده بود تا آن را مجبور به کار کند.

تلاش‌های او بی‌ثمر نبود، اما توانایی جدید او چند محدودیت برای عملکرد آن اعمال کرد.

نوآ باید شخصاً موجودی را که می خواست تسلیم کند را شکست میداد تا طلسم درست کار کند. در غیر این صورت، مراکز قدرت هدف هایش، به طور طبیعی با شمشیرهای کوچک، مقابله می‌کنند و از ترکیب شدن آنها با بافت‌هایشان جلوگیری می‌کنند.

شرط دوم این بود که موجودات شکست خورده باید نفوذ آن اشکال خارجی انرژی را می پذیرفتند و اجازه می دادند بخشی از قدرتشان را مهر و موم کنند.

این سخت‌ترین نیازی بود که باید هنگام برخورد با تهذیب‌گران برآورده میشد، زیرا اراده قوی آنها معمولاً به آنها اج...