فصل ۹۰۵ ۹۰۵. خلوص

خلوص تمام چیزی بود که نوآ سعی می‌کرد انجام دهد.

در ستارگان، اگر دما و گرانش اجازه می‌داد، همجوشی هسته‌ای می‌توانست در نهایت شروع به استفاده از عناصر سنگین‌تر کند. با این حال، نوآ نیاز داشت که مواد را محدود به تاریکی خود کند.

او در تلاش بود تا روشی ایجاد کند که به طور طبیعی نفسش را به حالتی بالاتر برساند. هیچ ناخالصی در آن وجود نداشت.

طلسم سیاه‌چاله در تاریکی شناور شد، زیرا نیروی گرانشی او بر انرژی اتاق زیرزمینی تأثیر گذاشت. نفس به سمت کره کوچک تاریک جریان پیدا کرد، اما در آن وارد نشد. فقط در جایی که انباشته شده بود روی سطحش باقی ماند.

نوآ مجبور شد طلسم خود را طوری اصلاح کند که مطابق با الزامات روش باشد. این اصلاح طولی نکشید، او فقط باید برخی از توانایی‌های کره تاریک را حذف می‌کرد، اما همچنان باید ماه‌ها روی آن وقت می‌گذاشت زیرا این یک طلسم رتبه ۵ بود.

با این حال، او در نهایت آنچه را که نیاز داشت به‌دست آورد.

آن نسخه از طلسم سیاه‌چاله، نه در اندازه افزایش یافت و نه انرژی را در شکل خود جذب کرد. نوآ فقط کشش گرانشی خود را رها کرد و ارتباط آن را با ذهن خود آسان کرده بود.

همچنین، مطمئن شده بود که کره تاریک حتی پس از قطع ارتباط خود با آن، به کارش ادامه دهد. هرچند بدون کنترل مستقیم او پایدار نخواهد بود، اما از این طریق بر ذهن او سنگینی نمی‌کرد.

این فقط یک اقدام محطاتانه بود زیرا طلسم با گذشت زمان قوی‌تر نمی‌شد. دیگر انرژی جذب نمی‌کرد، بنابراین قدرت آن در جایی نزدیک به مرز مرحله گازی ثابت شد.

با این حال، نوآ احساس می‌کرد که بهتر است هنگام مواجهه با آزمایش‌های خطرناک، حواسش را جمع کند. زیرا نمی‌دانست از این روش چه نتیجه‌ای حاصل خواهد شد، اما مطمئن بود که غفلت از برخی جزئیات می‌توانست کشنده باشد.

نوآ بخش بیشتری از تاریکی خود را آزاد کرد و طلسم همچنان آن را جذب کرد. او نمی‌توانست هیچ فضایی را در منطقه زیرزمینی خالی بگذارد، زیرا خطر جذب انواع مختلف نفس وجود داشت.

کره باید خالص می‌شد و تماماً از تاریکی او ساخته شده می‌شد. اجازه دادن به اینکه...