فصل ۹۵۰ ۹۵۰. گنبد

نور آبی گسترش یافت و فقط در ابتدای حکاکی‌ها روی زمین متوقف شد. اعضای رتبه قهرمان سه نیروی مهاجم از قبل از مناطق مرکزی امپراتوری فرار کرده بودند و با کنجکاوی به رویداد ناگهانی خیره شده بودند.

همانطور که کارشناسان خاندان الباس پیش‌بینی کرده بودند، ساختار دارای ویژگی‌های حمله کننده نبود. آن ساختار با ستون‌های آبی در قاره جدید متفاوت بود. آن نور آبی متراکم‌تر بود و به نظر می‌رسید که حتی وقتی مهاجمان خواستند آن را لمس کنند، آسیبی به آن‌ها وارد نمی‌کرد.

نور آبی به عنوان یک مانع عمل می‌کرد، اما فقط یک لایه محافظ ساده نداشت. گنبد بزرگی بود که تمام نواحی مرکزی و سازه شناور و داخل آن را پوشانده بود. گویی یک ماده جامد آن ناحیه از جهان را فرا گرفته بود.

نیروهای امپراتوری که مشغول عقب نشینی بودند، در نهایت به آن منطقه رسیدند و بدون مشکل از گنبد کبود عبور کردند. اما تهذیب‌گران انسانی نیروهای مهاجم به آن حفاظت کوبیده شدند.

به نظر می‌رسید که تهذیب‌گران امپراتوری آزادانه درون آن دنیای آبی حرکت می‌کردند. گنبد حتی راه عبور نفس را مسدود نمی‌کرد و این بدان معنی بود که آن مناطق تحت تأثیر ساختار قرار نمی‌گرفتند.

مهاجمان به ماهیت آن روش دفاعی علاقه‌ای نداشتند. به هر حال، ساختار نسبتاً ساده بود، و اندرو الباس حتی برخی از ویژگی‌هایی را که می‌توانست با بررسی هوشیاری‌اش درک کند، توصیف کرد.

مشکل در مورد قدرت آن بود. نور آبی هاله‌ای را ساطع کرد که به نظر می‌رسید از دنیای تهذیب‌گران قهرمان پیشی می‌گرفت و به درون رتبه آسمانی قدم می‌گذاشت، حتی با وجود اینکه کم بود.

نوآ در حالی که ناسزایی از دهانش بیرون می‌فرستاد با خود گفت:

-یه سد نیمه رتبه هفتم.

انتظار نداشت که امپراتوری چنین چیزی داشته باشد و می‌توانست پیش‌بینی کند که در استراتژی آن‌ها چقدر دردسرساز خواهد بود.

اندرو الباس و دیگر کارشناسان خانواده سلطنتی شروع به حمله کردند و از آیتم‌های حکاکی شده برای مطالعه گنبد آبی استفاده کردند. هر چه آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دادند، چهره‌های آن‌ها زشت‌تر می‌شد.

روحیه‌ی مهاجمان با دیدن تغییرات در چهره سلطنتی‌ها، پایین آمد. اگر آن روش دفاعی پی...