فصل 1040 1040. آسمان پر ستاره

وقتی شعله‌ها روشن جوانه زدند نوآ متوجه برخی از ویژگی‌های آن‌ها نشد، اما وقتی از آ‌ن‌ها در حمله استفاده کرد، نادیده گرفتنشان غیرممکن بود.

پس از موفقیت، از آزمایش توانایی‌های خود در فضای باز اجتناب کرده بود. به هر حال، حملاتش در سطح افراد قدرتمند بود، بنابراین به یک منطقه آموزشی ویژه نیاز داشت تا آن‌ها را به طور کامل آزاد کند.

دانتیانش هنوز در مرحله جامد بود، اما اکنون که بدنش به رتبه ششم رسیده بود، می‌توانست با دست خالی تمام مناطق را نابود کند. محل سکونتش دیگر نمی‌توانست او را در خود نگه دارد، و حتی بُعد جداگانه‌اش هم اگر در داخل آن وحشی می‌شد، عذاب می‌کشید.

جزر و مدی از شعله‌های سیاه در میان اعماق دریا پخش شد و نور ضعیفی را که توانست به آن مناطق برسد، مکید. آتش نوآ منطقه تاریکی ایجاد کرد که مارها و گروه پشت سر آن‌ها را کور کرد ودر آن زمان، آب سوخت.

چند نور در میان آن سیاهی خشن ظاهر شدند. آن‌ها جرقه‌های کوچکی بودند که محیط را روشن می‌کردند و بر روی موجودات نالانی می‌درخشید که با بدشانسی شعله‌های آتش را لمس کرده بودند.

گویی آسمانی پر ستاره در اعماق دریا ظاهر شده بود. توانایی ذاتی نوآ صحنه‌ای را به وجود آورده بود که بسیاری با حیرت آن را تحسین می‌کردند.

شعله‌های آتش نوآ را نیز غافلگیر کرد و به ایده‌ای دادند که پس از جوانه زدن به چه چیز تبدیل شده. خواص اژدهایان نورخوار باقی مانده بود، اما وجودش بر ماهیت توانایی ذاتی‌اش تأثیر گذاشته بود.

گویی آخرین موفقیت، او را به یک هارمونی واقعی در ادغام خود واداشت. توانایی‌های او دیگر مهارت‌هایی نبودند که جانور دیگری به ارث برده باشد. آن‌ها بخشی از سلسله خونی او بودند که به نظر می‌رسید برتر از هر نوع زندگی دیگری در جهان باشد.

وقتی شعله‌های آتش مارها را فرا گرفت، آن‌ها از درد غرش کردند. قدرت حمله نوآ از توانایی ذاتی هر جانور جادویی پیشی گرفت و به قلمرو افراد قدرتمند قدم گذاشت. قدرت یک طلسم را داشت!

آب برای ضعیف کردن شعله‌های سیاه کاری نکرد. آن‌ها پوست فلس‌دار مارها را سوزاندند و حرکات آن‌ها را با آسیب رساندن به بال‌هایشان محدود کردند. با این وجود، برای ضدحمله زدن درد را سرکوب کنند. نوآ چهارده سر خزنده را...