فصل 1068. هجوم

نوآ در طول نبرد آسیبی ندید، اما این بدان معنا نبود که او بر دشمنانش برتری داشت.

شاهزاده اول فقط یک دستش را از دست داده بود و شاهزاده دوم می‌توانست با انرژی ذهنی خود زخم‌هایش را سرکوب کند. در عوض، نوآ قدرت زیادی را هدر داده بود، و مشکلی بود که راه حلی فوری نداشت.

نوآ علیه آرایش‌های دفاعی و متخصصان مختلف با آیتم‌های حکاکی شده جنگیده بود. سپس دو نیرو ظاهر شدند و او مجبور شد برای برنده شدن در چند حرکت به توانایی‌های حتی قدرتمندتر از آنان متوسل شود.

استفاده از تکنیک حرکت، طلسم‌هایش و اسلش‌های جدیدش بر مراکز قدرت او مرتب فشار وارد می‌کرد، اما دانتیان او ارگانی بود که از سرعت آن نبرد بیشترین آسیب را دید.

توانایی‌های او مقادیر بسیار زیادی از تاریکی او را می‌خورد، زیرا دانتیان او هنوز در رتبه پنجم قرار داشت، و اندام او باید در حالی که به مبارزه ادامه می‌داد، آن تخلیه سریع را تحمل می‌کرد.

یک دانتیان در رتبه پنجم معمولاً در طول نبرد در آن سطح از هم می‌پاشد. اندام نوآ می‌توانست امواج ضربه‌ای مختلف و تحلیل سریع را به‌خاطر ویژگی بدنش تحمل کند، اما با این وجود پس از قرار گرفتن تحت چنین فشار سنگینی دردناک شده بود.

نوآ می‌توانست مدتی دیگر ادامه دهد، اما به کشتن مخالفان خود اطمینان نداشت. شکل‌های روی زمین نیز تقریباً به طور کامل اصلاح شده بودند، بنابراین او امید زیادی نمی‌دید.

نوآ در حالی که به دو عضو خانواده سلطنتی غوطه‌ور در شعله‌های آتش آزاد شده توسط شاهزاده دوم خیره شده بود، فکر کرد: -به زمان بیشتری نیاز دارم.

محیط پر از انرژی اولیه بود، اما طلسم‌های او نمی‌توانست آیتم‌های دفاعی آن‌ها را سوراخ کند. اسنور بدون پر بود و حملات آن با استانداردهای نبرد در آن سطح مطابقت نداشت.

فقط قدرت بدنی و اسلش‌هایش باقی بود، اما شمشیر شیطانی به زودی به حد خود می‌رسید. شعله‌های آتشش فقط می‌توانست او را پشتیبانی کند، و شکل شیطانی برای مقابله با دشمنانش بیش از حد ساده و پیش پا افتاده بود.

قیافه نوآ چیزی را فاش نکرد، اما او پذیرفته بود که در آن موقعیت تنها گزینه او عقب‌نشینی است.

-چقدر دیگه؟

نوآ در حالی که وانمود می‌کرد مخالف...