فصل 1612: شاعرانه هرم همچنان که خطوط درخشانی از سطح آن می‌گذشت، به انتشار بارقه‌های نور سفید ادامه می‌داد. زمین لرزه‌ها مناطق مجاور را پر کردند و هوای بالای آنهای را در هم شکستند، اما ارتش هرگز دست از کار نکشید. نوآ و دیگران حتی جرات ترک آن منطقه خطرناک را نداشتند. غریزه آنها به آنها می‌گفت که چیز خطرناکی در راه است و سازنده بزرگ بهترین شانس آنها برای زنده ماندن بود. تهذیب‌گرانی که در رستاخیز سازنده بزرگ شرکت کرده بودند گوشه‌ای اختیار کردند تا مراکز قدرت خود را دوباره پر کنند. دانش و تجربه به‌دست آمده در طول این روش هنوز در ذهن آنها زنده بود که در جلسات آموزشیشان به کارشان آمد و از آنها بهره بردند. نوآ احساس می‌کرد که مراکز قدرتش دیگر نمی‌توانند در سطح فعلی خود باقی بمانند. آنها می‌خواستند پیشرفت کنند و به محدوده‌هایی که در طول این روش تجربه کرده بودند، دست یابند. حتی بدن تازه پیشرفته‌اش هم نمی‌توانست به رده متوسط رضایت دهد. شرایط وخیم مانع از آزمایش قدرت جدید نوآ شده بود، اما او می‌توانست احساس کند که قدرت نبرد او گام بلندی به جلو برداشته است. گذر از سطح بدنش نه تنها به او امکان دسترسی به قدرت بدنی برتر را داده بود بلکه مقدار بیشتری انرژی اولیه بهتری را به او اعطا کرده بود. ماده ناپایدار و هنرهای رزمی او از این پیشرفت بسیار سود می‌بردند. بدن جدید او همچنین به او اجازه می‌داد تا ایرادات بیشتری از شمشیر نفرین شده را تحمل کند. گفتن اینکه نوآ در سطح کاملاً جدیدی قدم نهاده است دور از واقعیت نبود. ماه‌ها گذشت و ارتش برای تهدید ناشناخته آماده شد. بیرون آمدن ارشدها از مناطق آموزشی خود زیاد طول نکشید. پادشاه الباس اولین کسی بود که دوباره به بقیه نیروها پیوست و بلافاصله رهبر تمام استادان حکاکی شد که دفاع‌های مختلف را مدیریت می‌کردند. طولی نکشید که نوآ و دیگران به پادشاه الباس پیوستند. الکساندر آخرین کسی بود که از منطقه آموزشی خود بیرون آمد زیرا مراکز قدرتش به انرژی بیشتری نیاز داشتند، اما در نهایت به بقیه ارتش پیوست. یک دوره پرتنش در پی آن رویداد بود. نوآ و دیگران تمام تلاش خود را کردند تا برای تهدید قریب‌الوقوع آماده شوند، اما محدودیتی برای کاری که می‌توانستند انجام دهند وجود داشت. قدرت آنها در برابر موجود رتبه 9 زیاد نبود. این احساس خطر شدت گرفت تا اینکه بر روحیه ارتش اثر گذاشت. طولی نکشید که جانوران جادویی طعمه آن حس شدند، اما غرور نوآ توانست آنها را تحت کن...