فصل 1641: فشار تنها حضور یک موجود درجه 9 برای سرکوب هر موجود دیگری در منطقه کافی بود. تیم نوآ به¬سختی می‌توانست فشار سنگین ایجاد شده توسط رهبر سگ‌های فضایی را تحمل کند، و موجود هنوز فضای مخدوش را ترک نکرده بود. (به¬طور کامل وارد این مکان نشده بود.) فقط سر رهبر از فضای مخدوش عبور کرده بود. بقیه بدنش هنوز در بُعد متفاوتی قرار داشت، اما گرسنگی آن می‌توانست متخصصان را مجبور کند تا اقدامات دفاعی انجام دهند. اگر رهبر با تمام بدنش به درون تونل ابعادی قدم می‌گذاشت، مشخص بود که چه اتفاقی می‌افتد. نوآ و دیگران بدون داشتن فرصتی برای فرار خواهند مرد. موجود رتبه 9 در قلمروی متفاوت بود. البته استراتژی آنها باعث شد که قبل از آن اتفاق سلاح‌های حکاکی شده را فعال کنند. شاه الباس در شکستن گوی تاریک در کف¬دست خود تردیدی نکرد. هنگامی که فضا شروع به خم شدن می‌کرد، تهذیبگر همیشه یکی از آن آیتم‌ها را به دست می‌گرفت، بنابراین حتی در زمان سرکوب رهبر آماده بود تا آن را فعال کند. گوی هنگام خرد شدن صدایی در نیاورد. خرده‌های آن به سمت نواحی مختلف تونل ابعادی پرواز کردند و با بافت محیط ترکیب شدند تا فضا را تقویت کنند. پس از آمیختن خرده‌ها با محیط، اتفاق عجیبی در مناطق با فضای مخدوش رخ داد. تونل ابعادی تار و پودش را مجبور به تثبیت کرد و اثرات سگ‌های شکاری فضایی را برگرداند. نواحی فضاهای مخدوش درگاه‌هایی برای سگ‌های شکاریِ فضایی بودند. آن موجودات می‌توانستند از آنها برای پرواز در ابعاد مختلف استفاده کنند، بنابراین انتظار نداشتند قبل از اینکه بتوانند درون تونل قدم بگذارند، راه بدن‎شان را ببندد. سگ‌های فضایی فروپاشی گذرگاه خود را تجربه کردند. با سرازیر شدن ناپایداری‌ها به سمت مرکز، فشار داخل نواحی فضاهای مخدوش افزایش یافت. جانوران جادویی مجبور بودند از تمام قدرت فیزیکی خود برای مقاومت در برابر فشار و تصمیم¬گیری سریع استفاده کنند. آنها باید انتخاب می‌کردند که عقب¬نشینی کنند یا به داخل تونل ابعادی بپرند. غرغرهای خشمگین رهبر بلافاصله زیردستانش را مجبور به نادیده گرفتن احتمال عقب¬نشینی کرد. سگ شکاری فضایی درجه 9 تنها موجود در میان جوخه بود که می‌توانست با قدرت فیزیکی¬اش دروازه خود را باز نگه-دارد، بنابراین می‌توانست حتی در آن موقعیت خطرناک به دست...