فصل 1684: تجربه

نوآ هنگام بررسی مخالفانش فکر کرد.

-احتمالاً از پسش بربیام.

نوآ هنوز در فضای جداگانه خود ناپایداری‌هایی داشت. او تاریکی کافی برای به کارگیری چندین بار دامنه سایه داشت، و چهار رهبر هنوز نمی‌دانستند که چگونه با توانایی‌های فراوان او کنار بیایند.

با این¬حال، نوآ معتقد بود که او نمی‌تواند شتاب خود را در کل نبرد حفظ کند. رهبرها در نهایت به سبک مبارزه او عادت می‌کردند و نمی‌توانست به خود اجازه دهد در آن موقعیت قرار بگیرد.

نوآ می‌دانست که برتری او در نبرد ناشی از قوانین ضعیف‌تر ارشدان است. اگر رهبران بتوانند بر وجود واقعی خود تکیه کنند، عملاً برای او شکست¬ناپذیر خواهند بود.

نوآ به رهبرها طعنه زد: «منتظر چی هستین؟ نمی‌تونین یه موجود مرحله مایع رو تحمل کنین؟ حدس می‌زنم سمت اشتباهی رو انتخاب کردین.»

رهبران به دام طعنه او نیفتادند، اما با این وجود بسیار عصبانی به¬نظر می‌رسیدند. حرف نوآ غیرقابل انکار بود. تصمیم آنها برای جانبداری از زمین و آسمان باعث شد که آنها نتوانند با موجودی ضعیف‎تر کنار بیایند.

سرانجام رابرت پرسید: «مگه چقدر می‌تونی دووم بیاری؟ ما می‌تونیم ضرباتت رو با قوانین ضعیف‌ترمون تطبیق بدیم، و تعدادمون بیشتره. عروسک‌هات هم توانایی‌های محدودی دارن. زیاد طول نمی‌کشه که ما حقه‌های کوچیکت رو از پا درمیاریم.»

نوآ قبل از اینکه با حالت سردی از خنده منفجر شود پرسید: «از پا درمیارین؟ تعداد بیشتر؟»

هنگامی که ارتشی از اژدهایان شش دست جهان تاریک را ترک کردند، رهبران لال شدند. ده‌ها هیولای جادویی رده متوسط که از ماده تاریکِ بهبود یافته¬ی نوآ ساخته شده بودند و توسط هسته‌های جعلی نیرو می‌گرفتند، آسمان را پر کردند و درخشندگی سفید آن را مسدود کردند.

رابرت و همراهانش فقط توانستند در آن صحنه چشمان خود را تیز کنند. ترفند‌های نوآ بی‌پایان به¬نظر می‌رسید. او همیشه یک توانایی جدید در چنته داشت.

جاه¬طلبی نوآ در داخل اژدهایان شش دست نفوذ کرد و ساختار آنها را تقویت کرد. شعله‌های سیاه نیز درحالی¬که برای نبرد قریب¬الوقوع آماده می¬شدند دهان آنها را پر کرد.

او هنوز شمشیر نفرین شده را به عنوان برگ برنده داشت، اما تیغه برای آماده شدن نیاز به زمان داشت. نوآ بخشی از خشم عظیمی را که ذهن او را درگیر کرده بود به سمت...