فصل ۱۷۰۷ - ۱۷۰۷. سوختن

موجود پس از ناپایدار شدن ساختارش، شعله‌های مایل به قرمزِ خشنی را آزاد کرد. نوآ آتش سیاه خود را می‌افشاند در حالی که دوباره جهان تاریک را فراهم می‌آورد. ماده تاریک توانست بقایای طلسم را بسوزاند و زخم‌های نوآ در عرض چند ثانیه بسته شدند.

لرد ایتن سریعاً یک تکه دیگر از پوست سوخته خود را پاره کرد. توده‌ای از شعله‌های سرخ از او بیرون زدند و پشت او جمع شدند تا موجودی حتی بزرگتر به وجود آورند. این طلسم جادویی دارای چهار توده‌ی آتشین بالدار بود که در آن زمان توسط تونل‌های آتشین به هم متصل بودند.

کارشناس به زودی قصد داشت دستوری صادر کند، اما یک امواج خونخواهانه ناگهان از کنار او گذشت. افکار خشونت‌آمیز نوآ وارد ذهنش شُد و وی بخشی از برنامه‌اش را درک کرد. حتی لرد ایتن صحنه‌هایی را دید که نمایانگر تصویر خیال حریفش بود.

لرد ایتن با صدای شکسته و همراه با عقب‌نشینیِ تک قدمیش گفت: «نمی‌تونی این کار را انجام بدی»

نوآ از دنیای تاریک خارج شد. چشمان سرد و مارپیچِ خزنده مانند او هرگز از آقای ایتن جدا نشدند. به نظر می‌رسید که نمی‌توانست او را به عنوان حریف واقعی ببیند. این کارشناس فقط برای او غذا بود.

لرد ایتن قبل از اینکه وارد طلسمش بشه به فریاد زدن ادامه داد و گفت: «اراده‌ی آسمان و زمین هرگز اجازه نمی‌دن!»

وحشت خالص آقای ایتن را فرا گرفته بود. او نمی‌توانست باور کند که نوآ به چنین طرحی خبیث فکر کند. او از تاریخچه‌ی او مطلع بود، اما افکار فعلی او توهین آشکار به قدرت آسمان و زمین بود.

«آسمان و زمین به ندرت به ما توجه می‌کنند» نوآ درحالی که می‌خندید نفسی کشید و گفت: «ببین! ارتشت داره می‌میره چون قوانینت حریفی کامل پیدا کرده‌. همراهان من حتی مطمئن می‌شن که هیچ کدام از آنها به زندگی بازنگردند، اما حاکمان هنوز حضوری نداشته‌اند.»

لرد ایتن همراه با فریاد مجددش گفت: «تو هیچی نمی‌دونی»

و بدنش به آرامی با چهره‌اش به آرومی با طلسمش ترکیب شد.

نوآ قبل از حرکت روبه جلو زمزمه کرد: «می دانم که آنها خیلی دیر متوجه نقشه من خواهند شد.»

طلسم لرد ایتن پس از آمیختن با شعله‌های سرخ روشنی شکل گرفت. توده‌های آتشین بالدار بیشتری در میان آن موجود ظاهر شدند و چندین کانال آتشی ایجاد شدند تا آنها را به هم متصل کنند.

این طلسم به موجودی غول‌آسا تبدیل شد که دارای ده ...