فصل 1837. به دام افتاده

لرد لوئیس نمیتوانست از انفجاری که دقیقاً در جلوی رویش رخ داده بود، فرار کند اما وجود او بیان قدرت بود؛ او توانست تنها با تکان دادن انگشتانش انرژی شدیدی آزاد کند و موج انفجار را سرکوب کند.

در همین حین، ضربه برشی عظیمی بر لرد لوئیس برخورد کرد و توده های سفید کوچک لرد سعی در خدشه دار کردن ضربه نوآ را داشتند.

اما مطابق انتظار، قلمرو لرد زمان کافی برای تغییر و تبدیل قدرت تمام ضربه را نداشت.

یک ستون سیاه در منطقه تشکیل شد و تاریکی و ماده تاریک با شکلگیری یک ساختار، سعی در پخش و به حداکثر رساندن قدرت تخریب داشتند.

ویرانی خالص از آن توده سیاه سرازیر، و لرد لوئیس هم درست در مرکز آن قرار داشت.

زمین مانند تارهای عنکبوت از نقطه ای که ستون با زمین در تماس بود شکافته شد؛ سرزمین‌هایی که در طول سال های متمادی در برابر قوانین آشفته دوام آورده بودند با حمله نوآ به تار و پودشان از هم گسیختند.

خونخواهی پخش شده در منطقه آنقدر شدید بود که سایه های مایل به قرمز، در میان پرتو تاریک ساطع شده از آن ستون، قابل دیدن بود.

دامنه لرد لوئیس با تبدیل قدرت حملات نوآ به سوخت سفید ادامه میداد، اما در شرایطی نبود که از آن انرژی استفاده کند.

با این حال، لرد لوئیس نگذاشت ستون بر او غلبه کند. با وجود یک تهذیب کننده رتبه نهمی، موج اول حملات نوآ زخم بزرگی روی بدنش گذاشته بود.

او مانند نوآ و دیگر جانوران جادویی، قابلیت این را نداشت که در مقابل هر نوع دشواری استقامت کند و راهی به جلو پیدا کند، اما او در انتهای سفر تهذیب ایستاده بود؛ یک وجود رتبه نهم.

لرد لوئیس شعله های انرژی سفیدش را آزاد کرد تا ستون تاریک را سوراخ و ساخارش را تخریب کند.

نوآ با استفاده از یکی از قویترین حملاتش توانسته بود وضعیت لرد را در درون ساختار تخریبی بدتر کند، اما میدانست که سد کردن حمله لرد کاری دشوار و تقریباً ناممکن است.

بنابراین به فکر راه دیگری افتاد؛ چشمانش را بست و هر دو تیغه را روی پیشانی اش گذاشت. آگاهی او در سراسر جهان و در داخل قلمرو گسترش یافته سایه‌ها پخش شد. اکنون نوآ می‌توانست حتی با تغییر و تبدیل امواج ذهنی اش در درون قلمرو لرد، باطن و درون او را ببیند.

لرد لوئیس درون توده‌ای از انرژی بود که بی وقفه سعی در نابودی او داشت. نوآ که اکنون درک بهت...