فصل 1853. شرط

بُعد واسط، شبکه‌ای متراکم از خطوط باریک بود که هرگاه یکی از موجودات جادویی درجه ۹، که به این خطوط بسته شده بودند، تقلا می‌کردند تا از محدودیت‌هایشان رهایی یابند، لرزش‌هایی را پخش می‌کرد.

آن موجودات متعلق به گونه‌های مختلف بودند و اندازه‌های گوناگونی داشتند. نوآ یک خرس بزرگ با خز سفید و کریستال‌هایی به جای چشم‌ها، یک زرافه بنفش با لکه‌های سبز تیره که می‌توانست حوزه ذهنی او را تحت تأثیر قرار دهد، و یک فیل کوچک با گوش‌هایی بزرگ‌تر از بدنش را می‌دید.

پنجه‌های یک موجود جادویی دیگر نیز از یکی از مناطق هنوز مخفی‌شده در ساختار جهان بیرون زده بود، اما نوآ نتوانست به اندازه کافی ببیند تا گونه آن را تشخیص دهد. با این حال، صحنه فوق‌العاده و به‌ راستی عجیب و غریب بود. او هرگز چیزی این‌چنین خارق‌العاده و عجیب ندیده بود.

خطوطی که شبکه بُعد واسط را تشکیل می‌دادند، اعضای بدن موجودات را بسته بودند و جریان انرژی اولیه را در بدن‌های آن‌ها سرکوب می‌کردند. نوآ تأیید کرد که موجودات جادویی به دام افتاده، در این موقعیت به قدرت فیزیکی و توانایی‌های ذاتی خود دسترسی نداشتند. آن‌ها تنها می‌توانستند در تلاشی ناامیدانه برای رهایی، تقلا کنند، به دلیل امیدی که حمله قدیس شمشیر به آن‌ها بخشیده بود.

«چه &#*@ییه.» شاه الباس ناسزا گفت، و همراهانش همین احساسات را با چهره‌هایشان ابراز کردند.

بُعد واسط تنها آن موجودات جادویی درجه ۹ را سرکوب نمی‌کرد. بلکه انرژی عظیمی را که در گوشت آن‌ها بود، می‌کشید، اما این روند به نظر نمی‌رسید که آن‌ها را به مرگ نزدیک کند. در واقع، این فرآیند آن‌قدر آهسته بود که امکان بازسازی طبیعی را فراهم می‌کرد که با انرژی‌ای که از طریق خطوط مختلف به بدن‌هایشان نفوذ می‌کرد، تأمین می‌شد.

نوآ شمشیر نفر...