قسمت 2064: تمرین

زمان و مکان ثابت مانده بودند، اما جهان به حالت پیش از شروع نبرد بازگشته بود. حتی آسمان ضعیف نیز به وضعیت قبلی خود برگشته بود، گویی نوآ هرگز هاله‌اش را گسترش نداده بود.

آسمان دوباره شروع به شکستن کرد، چون نوآ همچنان قدرتش را به نمایش می‌گذاشت. او مدتی آن پدیده را بررسی کرد، اما در نهایت نگاهش دوباره به سوی حریف خندانش بازگشت. نوآ قدرت سزار را درک نمی‌کرد، اما تسلیم شدن زودهنگام در ذاتش نبود.

نوآ به جلو یورش برد و پس از رسیدن به سزار، تیغه‌هایش را به حرکت درآورد. حریف حتی تلاشی برای جاخالی دادن نکرد و ضربه را به طور مستقیم تحمل کرد و در میان تاریکی حاصل از حمله ناپدید شد.

نوآ در همان‌جا متوقف نشد. او با غرش، دریایی از شعله‌ها را از دهانش آزاد کرد. اسنور و دیگر همراهانش نیز حملات خود را آغاز کردند و جهان تاریک دیگری گسترش یافت. او کنترل منطقه را به دست گرفت، اما این مانع از آن نشد که سزار دوباره صحبت کند.

سزار از خارج جهان تاریک گفت: «می‌تونی رشته‌های سرنوشت رو به تأخیر بندازی، اما نمی‌تونی چیزی که قراره اتفاق بیفته رو تغییر بدی. آسمان وقتی که منطقه رو ترک کنی دوباره سرنوشتش رو دنبال می‌کنه.»

نوآ به آن سخنان اعتنایی نکرد و به بررسی امواج ماده‌ی تاریک که درون خلا گسترش می‌یافتند ادامه داد. تمرکز او بر لبه‌های حفره بود. بالاخره می‌توانست انرژی عمیق و عظیمی را ببیند که همه چیز را مجبور می‌کرد به حالت قبلی‌اش بازگردد. تمام قدرتش تلاش کرد تا جلوی این روند را بگیرد، اما آسمان به آرامی شکل خود را بازیافت.

نوآ در ذهنش اعتراف کرد: _نمی‌تونم جلوشو بگیرم.

جهان تاریک تنها می‌توانست روند را کند کند. با این حال، به نظر می‌رسید که این رویداد اجتناب‌ناپذیر است. آسمان قبلاً تصمیم گرفته بود که به حالت قبلی خود بازگردد و این تأثیرات حتی پس از تخریب ماده‌اش وجود داشت.

جذب انرژی اولیه‌ای که از بافت فضا خارج شده بود هم کمکی نکرد. نوآ می‌توانست احساس کند در حالی که آسمان در حال بازسازی خود بود، آن سوخت به آرامی از بدنش ناپدید می‌شود. آن قدرت حتی به سمت شکاف نمی‌رفت؛ فقط ناپدید می‌شد و به شکل محیط سفیدی ظاهر می‌شد.

نوآ جهان تاریک را بازپس گرفت و بلافاصله منطقه به حالت قبلی خود بازگشت. جراحاتی در بدنش ظاهر شد که ناشی از عواقب شمشیر نفرین...