چپتر2124: کشش
آرایه‌ی فضا-زمان از کنترل خارج شده بود. تله‌پورت ناتمام همراه با دخالت نوآ باعث شده بود که دنبال کردن تغییرات در ساختار واقعیت تقریباً غیرممکن شود.

خلأ، بُعد برتر و واقعیت جداگانه‌ی هزارتوی نفرین‌شده مدام جای یکدیگر را می‌گرفتند، درحالی‌که تله­پورت همچنان اثرات خود را اعمال می‌کرد و نوآ تنها نیرویی بود که سعی داشت این آشفتگی را درک کند. علاوه بر این، تلاش‌هایش فقط به این محدود نمی‌شد.

نوآ احساس خستگی می‌کرد. ذهنش در حین تحول طبقه‌ی سوم به مرزهای خود رسیده بود و بستر دریا هم کمکی به وضعیتش نمی‌کرد. شرایط فعلی‌اش گروه او و خودش را در معرض خطری تازه قرار داده بود و تنها چیزی که می‌توانست به آن تکیه کند، تاریکی اثیری‌اش بود.

تاریکی اثیری امواجی از استعداد آزاد کرد، درحالی‌که بلندپروازی‌اش جنبه‌هایی از قدرت او را که در این رویداد حیاتی بودند، تقویت می‌کرد. او به ذهنی تیز، درکی عمیق از آرایه‌ی فضا-زمان، و دنیای تاریکِ خود در اوج قدرت نیاز داشت تا گروهش را نجات داده و به طبقه‌ی بعد برسد.

نیازی به گفتن نبود که ذهنش در برابر این فشار تسلیم می‌شد. خستگی عمومی و پیامدهای ناشی از آن تنها مشکلاتی نبودند که نوآ در این موقعیت با آن‌ها مواجه بود. غرایزش نیز با بیشترین شدت ممکن به او هشدار می‌دادند و خطرناک بودن وضعیتش را گوش­زد می‌کردند.

 

هزارتوی نفرین‌شده با بافت خودِ واقعیت بازی می‌کرد. این مکان با استفاده از نسخه‌ای تغییر‌یافته از آرایه‌ی فضا-زمان به‌وجود آمده بود و با همین مکانیزم از چشم آسمان و زمین پنهان می‌ماند. دانش نوآ در این زمینه چندان کمک نمی‌کرد، چون بیشتر از مطالعاتش درباره‌ی بُعد برتر نشأت می‌گرفت، اما او همچنان تمام تلاشش را به کار می‌بست تا همه را از خطر حفظ کند.

ناپایداری تله‌پورت ماده‌ی تحت­تأثیر قدرتش را در معرض خطر قرار داده بود. انرژی بیشتری نسبت به مقدار برنامه‌ریزی‌شده در آن تزریق شده بود، زیرا نوآ کل طبقه را مجبور به تکامل کرده بود اما همچنان قادر نبود گروه را به‌طور ایمن به بُعد برتر یا خلأ منتقل کند.

بااین‌حال، خلأ و بُعد برتر به‌خاطر ناتمام ماندن گوی قرمز به مقاصدی ممکن تبدیل شده بودند. نوآ در حین تلاش‌هایش برای حفظ دنیای تاریک، متوجه شد که در حالت عادی، تله­پورت چطور باید عمل می‌کرد. طبق نظریه، گروهش باید با بستر دریا می‌جنگیدند تا زمانی که تله­پورت شکل می‌گرفت و گذرگاهی پایدار ایجاد می‌کرد.

اما تحول طبقه، آن نقشه را نابود کرده بود. نوآ مجبور شده بود همه را پیش از پایدار شدنِ گوی قرمز به داخل آن بفرستد و در نتیجه باید با قدرت خود، کمبودهای تله­پورت و وضعیت نامرتبش را جبران می‌کرد.

نوآ قبلاً چندین بار از تله­پورت عبور کرده بود. ذهنش فرصت مطالعه‌ی نیرویی را داشت که گروهش را به طبقات بعدی هدایت می‌کرد، بنابراین ماده‌ی تاریکش توانست تقلیدی مبهم از آن بسازد. بااین‌حال، او موقعیت د...