فصل ۱۰۷ - مهارت وو یی‌جون

وو یی‌جون زن زیبایی بود اما به هیچ وجه گلدانی نبود که فقط زیبایی را به عنوان یک زینت به نمایش بگذارد. او همچنین در نوع خود زنی بسیار باهوش و توانا بود.

وو یی‌جون شاید در نبرد و مبارزه مفید نبود اما از اولین لحظه نجات از خوابگاه زنانه به همراه بقیه بازماندگان، نشان داده بود که حتی بدون مراقبت یا توصیه شانگوان و چن‌هه نیز اعتباری که به او اجازه می‌داد در جلسات مهم شرکت کرده و به تصمیم گیری کمک کند را دارد.

تا کنون، ایده‌هایی که وو یی‌جون مطرح کرده بود و به‌عنوان یک قاعده یا به‌عنوان فشاری برای افزایش اثربخشی کار، حفظ نظم، یا حتی ایجاد ترس و دور نگه داشتن مشکل‌سازان اجرا شده بود. ایده‌های عملیاتی او تنها یک یا دو بار نبود.

دقیقاً به همین دلیل هم هیچ کس مخالف این نبود که با او کمی خاص‌تر برخورد شود. از این گذشته، اگرچه او در کار فیزیکی کمکی نمی‌کرد، اما دائماً ایده‌های درخشان و مبتکرانه‌ای را مطرح می‌کرد که برای این دنیای جدید که تفکر متعارف لزوماً صحیح نبود، ضرورت بالایی داشت.

با این حال، وو یی‌جون در زیر نگاه حیرت زده بای زه‌مین، لیانگ‌پنگ و چن‌هه نشان داد که او اکنون نه تنها یک زن زیبا با ذهنی درخشان است، بلکه می‌تواند برای خود ایستاده و مبارزه کند.

وو یی‌جون در حالی که در مرکز اتاق ایستاده و زیر نگاه چهار نفر از قدرتمندترین افراد این گروه بود، به گیاهی در گوشه اتاق اشاره کرد و گیاه تقریباً یک متری به خود لرزید.

گیاه پس از دریافت نوعی محرک، ناگهان با شدت زیادی تکان خورد و برگ پوشیده از هاله سبز رنگ عجیب و غریب با سرعت تمام به سمت دیواره مقابل پرتاب شد.

بــوم!

دیوار بتنی سخت و محکم کتابخانه دانشگاه که سال‌ها استوار ایستاده بود، با برگ آن گیاه چنان سوراخ شد که گویی به جای برگ گلوله با آن برخورد کرده.

بای زه‌مین ابرویی را بالا انداخت و رفت تا محل برخورد را بررسی کند، اما قبل از اینکه بتواند خیلی نزدیک شود، انرژی سبز رنگ ناپدید شد و برگ کوچک قبل از افتادن روی زمین به آرامی در هوا حرکت کرد و ...