فصل ۱۰۴: قرص و معجون کیمیاگر به وینسنت نگاه کرد و درحالی¬که هنوز همانجا نشسته بود، پرسید: «شاگرد ارشد سطح پایین؟ چقدر پایین؟» استعدادهای مختلف دارای طیف¬های مختلفی از خلوص بودند که برای مصرف نشان داده شده بود تا به دلخواه فرد تحت‌تأثیر قرار گیرد. اگر کسی بااستعداد قرمز، پایین¬ترین آنها، می¬خواست از شاگرد ارشد تا دستیار سطح ۱ پیشرفت کند، باید چیزی با قدرت و خلوص دارویی بالا مصرف کند. همانطور که داروهای بیهوشی با شدت¬های مختلف روی زمین وجود داشت، قرص¬ها، معجون¬ها و موارد دیگر با ویژگی¬های مشابه اما شدت-های متفاوت در قلمرو پولاریس وجود داشت. وینسنت پاسخ داد: «استعدادهای درجه نارنجی.» «پس حتماً به یه قرص با خلوص بالای ۸۰ درصد نیاز دارید. مناسب‌ترین قرص برای چنین افرادی قرص مغز استخوان روحه که می‌تونه بعضی از نواقصی رو که بدن افراد با استعداد کمتر دارن رو از بین ببره.» قرص مغز استخوان روح نوعی منبع بود که اگر با قرص‌های موجود در زمین مقایسه شود، در بین مسکن¬ها مانند مورفین خواهد بود. در رده خود قوی¬ترین نبود اما در هدفش بسیار قوی بود. چندین رده مختلف از این قرص¬ها وجود داشت و افراد با استعداد کمتر معمولاً از آنها برای نزدیک شدن به پیشرفت¬ها استفاده می¬کردند. آنها در تأثیرات خود خشن بودند و پس از بلعیده شدن، حتی برخی از ذات¬ها را در بدن جادوگرانی که آنها را خورده بودند تغییر می¬دادند. برخلاف تصور، این کار آسانی نبود، بلکه بسیار خطرناک بود، آنقدر که احتمال مرگ را در حین ارتقاء جادوگر تا ۵۰ درصد افزایش می‌داد. با این¬حال، جادوگران کم¬استعداد در جذب ذات دارویی منابع آنقدر ناکارآمد بودند که اگر می¬خواستند پیشرفت کنند مجبور بودند از روش-های سخت و خشن استفاده کنند. وینسنت و روری به یکدیگر نگاه کردند، زیرا می¬دانستند که چنین قرصی از گران¬ترین قرص¬هایی است که می¬توانند پیدا کنند. «من ۲ تا قرص با خلوص ۹۰ درصد دارم. می¬تونم هر دو رو به ۲۰ هزار سکه برنز بفروشم. شما چی فکر می‌کنید؟ مایل به خرید هستید؟» روری با شنیدن این حرف آب دهانش را قورت داد. این ۲۰ درصد از چیزی بود که امر...