فصل ۱۱۰: قاب شده وقتی وارد دفتر ارباب انجمن شدند، هر سه ساکت بودند، وینسنت زیر نقابش لبخند می¬زد و مرد بلوند با عصبانیت به او نگاه می¬کرد. نوآ یکی از زیباترین کاپیتان‌های پست ارتش سلطنتی میل¬فال بود، زنی حدوداً بیست ساله که خواستگاران زیادی از جمله این مرد بلوند، همکار و مافوقش داشت. جت با دیدن یک جنایتکار سطح پایین در حال لاس زدن با زنی که او را وادار کرده بود همه چیزهای دیگر را کنار بگذارد، حس منفی¬ای که از قبل نسبت به چنین شخصی داشت دوچندان شد. او به عنوان عضوی از نیروهای سلطنتی از جنایتکاران متنفر بود. اما نزدیک شدن وینسنت به نوآ مساوی با حمله به او بود! جت با خودش فکر کرد، 'بدبخت! نمی¬دونم چرا فرمانده تو رو هدف گرفت، اما الان تضمین می¬کنم هر چی داری از دست می‌دی!' ارباب انجمن نمی‌دانست چرا مرد بلوند با نفرت به وینسنت خیره شده بود و به محض اینکه روی صندلی خود نشست تصمیم گرفت سکوت را بشکند. مرد چاقِ طاس، اما بسیار خوش¬لباس گفت: «خیلی خوب، سزار جوان، به درخواست ارتش سلطنتی امروز با تو تماس گرفتم. انگار عملیات شما قوانین محلی رو زیر پا گذاشته، بنابراین ما باید صحبت کنیم.» قوانین سلطنتی دارای سطوح مختلفی از شدت بودند. ارتش می‌توانست گروه وینسنت را نابود کند اگر مدرکی داشته باشد که چنین تیمی مرتکب جنایتی جدی شده است، مانند حمله به یک نجیب¬زاده یا اعضای خانواده سلطنتی، توطئه علیه دولت و غیره. اما فقط جدی¬ترین جنایات با شواهد ملموس منجر به اقدام فوری ارتش می‌شد. در موقعیت¬های دیگر باید احتیاط بیشتری در اعمال خود می-کردند! اگرچه ارتش مهم‌ترین نیرو در ایالت بود، اما نمی‌توانست بدون مدرک و بدون شواهد مجازات کند. نه¬تنها این خطر وجود داشت که اعضای فاسد با اقدامات سریع علیه صلاح دولت عمل کنند، بلکه اگر این اتفاق بدون تحقیق رخ دهد، کل کشور از ترس می¬لرزید. قدرت‌‌های محلی، خانواده‌‌ها، قبیله‌‌ها و بازرگانان چگونه می‌‌توانستند کاری انجام دهند اگر هر لحظه اموال خود را به دلایل بی¬مورد از دست بدهند؟ برای اینکه یک دولت بتواند کار کند، حتی نیرویی که دارای قدرت بود باید از قوانین پیروی می¬کرد و قبل از مجازات غیر‌‌نظامیان روند اداری داشته...