فصل ۱۹۱ دستیار سطح ۱ (۱)

روز بعد…

پس از اینکه وینسنت ارتقاء تمام سلاح‌های گروه خود را که هنوز اصلاح نشده بودند به پایان رساند، او ۱۰۰% روی تلاش برای عبور از مرحله دوم متمرکز شد.

با رسیدن به بیش از ۹۹ درصد پیشرفت در سطح شاگرد ارشد، از ساعاتی پیش وینس بر روی مدیتیشن خود متمرکز شده بود.

در زیرزمین محل سکونتش، او در محوطه تمرین تنها بود و مدیتیشن می‌کرد در حالی که مانای نیمه شفاف اطرافش مانند ستاره‌های کوچک می‌درخشید.

رسیدن به اوج یک سطح تضمینی برای پیشرفت نبود. حالتی که فرد فقط باید قدم بعدی را بردارد و سپس در سطح بالاتری قرار گیرد.

دنیای جادویی اینگونه کار نمی‌کرد!

تفاوت بین یک قرص درجه ۱ و یک قرص درجه ۲ یا حتی بین قرص‌هایی با درجه یکسان اما خلوص متفاوت، فقط تفاوت یک امتیاز حداقلی بین آستانه دو حالت نیست.

هر پیشرفت با خود یک تفاوت کمی قابل توجه و همچنین بهبود کیفی به همراه دارد.

اگر یک شاگرد ارشد زمانی که به اوج خود می‌رسد ۷۰ امتیاز قدرت داشته باشد، یک دستیار سطح ۱ با رسیدن به سطح جدید، ۷۱ امتیاز ندارد. نه، آن‌ها می‌توانند ۱۰۰ امتیاز، ۲۰۰ یا حتی بیشتر اختلاف داشته باشند. نه تنها این، بلکه آن‌ها توانایی احساس، دیدن و درک جهان را به روشی کاملاً متفاوت به دست خواهند آورد.

این بیشتر بین مراحل جادو اتفاق می‌افتاد، اما بین سطوح همان مرحله نیز صدق می‌کرد.

به همین دلیل، صعود از یک مرحله هرگز به سادگی برداشتن یک قدم دیگر و برای مثال رسیدن به ۷۱ امتیاز نبود.

به نوعی، اتفاقی که در طول یک پیشرفت رخ می‌دهد، مانند تغییر هویت است، و در طول یک پیشرفت، آنقدر تغییر می‌کردید که گفتن اینکه نژاد خود را هم تغییر می‌دهید، چیز افراطی نیست.

برای اینکه بتوانید تا حد زیادی خودتان را تغییر دهید، برای عبور از تنگنا به چیزی بیش از انرژی کمی نیاز دارید. افراد برای سطح خود به انرژی زیادی نیاز دارند. آن‌ها باید بدانند که چگونه آن مانا را بدون تخریب جسم یا روح خود مدیریت کنند. باید از آن بر...