فصل ۲۳۸: نابغه 

لحظه‌ای که وینسنت زن مو بنفش و تیزبینی را دید که درباره آنها صحبت می‌کرد، چشمانش را تنگ کرد و به گروه جادوگران روبه‌رویش نگاه کرد. 

«جادوگرای مرحله سوم... چه دردسری.» او فهمید که فرستادگان کالج جادوگری سیدل تنها بخشی از جادوگران حاضر در اتاق روبه‌رویشان را تشکیل می‌دهند. 

مرد کنار زن مو ارغوانی در حالی که چشمانش را بسته بود آهی کشید و گفت: «خانم فیلیپس، برامون دردسر درست نکن. وضعیت نیوتن واسه خیلی از افراد مهم استان راز نیست.» 

زن با اشاره به سمت وینسنت و مردانش پرسید: «اما مگه این افراد مهمن؟» 

مدیر قدیمی این آکادمی، جکسون اسکات، جادوگر سطح متوسط، به شخصی که به نظر می‌رسید رهبر گروه اسکورت شده توسط سربازان سلطنتی است، گفت: «طبق گفته رید، آره. چطور می‌شه کسی که هنوز تو مرحله دومه ولی می‌تونه حلقه زرده رو جذب کنه، مهم نباشه؟» 

وینسنت این را شنید و متوجه شد که رهبری آکادمی از تمامی اتفاقاتی که طی چند روز اخیر در جنگل دارکوب آلپ رخ داده بود، کاملاً اطلاع دارد. 

«لعنت به جولیان و همکاراش...» آهی کشید، اما از قبل می‌دانست که این اتفاق به احتمال زیاد رخ می‌دهد. 

وینسنت با رسیدن مقابل آن دو که جلوی ورودی دفتر مدیر آکادمی ایستاده بودند، با حرکتی معمولی برای احترام گفت: «از آشنایی با شما خوشحالم. شنیدم که فرستادگان کالج جادوگری پادشاهی می‌خوان من رو ببینن. شما همونایین؟» 

مرد سپیدمو با ریش و سبیل که کنار زن روشن‌پوست با موهای بنفش ایستاده بود، به وینسنت گفت: «سزار جوون، کسی که کنار منه، رهبر گروهیه که از کالج جادوگری پادشاهی اومده، آلیس فیلیپس. منم جکسون اسکات، مدیر آکادمی رکسنلتز.» 

او به سربازانی که آنجا ایستاده بودند نگاه کرد و گفت: «شماها مرخصید. من سزار جوون و همراهانش رو به دفترم می‌برم.» 

«بله، مدیر اسکات!» 

وینسنت وارد دفتر شد و چهار نفر دیگر را آنجا دید. در میان آنها زنی دیگر با موهای صورتی، مردی نسبتاً جوان با موهای قهوه‌ای بلند و مردی میانسال با موهای کوتاه سفید و بدون ریش که کنار پنجره ایستاده بود، حضور داشتند.