چپتر ۱۳۱ نفر بعدی که به شطرنج با هه کائو ملحق میشه امه زاوا نوریو هست. اون زنی به ظاهر ظریف و معصوم اما با هاله ای بسیار کینه توزانه است که به سبک اغلب مدیرای کیان یانگوآ، لباسی به رنگ مشکی پوشیده. این لباس از بسیاری جهات بازه و قسمت های مختلفی از بدنشو نشون میده. یقه اش تا حوالی گردنش به وسیله ی یک تور مشکی پوشیده شده اما بازوهای سفیدش و بلندی پای راستش آزاده. اون دستکش و کفش چرمی ساق بلندی پوشیده و موهای براق و مشکی بلندی داره. شاید بشه گفت که امه زاوا نوریو یکی از جوان ترین و کم اهمیت ترین مدیرای کیان یانگوآ هست که دندون های براقش رو حسابی برای داشتن زیر مجموعه های جدید و مراتب قدرت تیز کرده. اون امروز به شکل ویژه ای خوشحاله چون آلیسیا رو در معرض یک سقوط و فروپاشی قریب الوقوع میبینه. همین که به هه کائو میرسه، میز شطرنج به شکل متجاوزانه ای در برابرش قرار میگیره. این یعنی اینکه تا شطرنج بازی نکنی، معاشرت ما شروع نمیشه. امه زاوا نگاهی به اطرافش میندازه. میز مینسکی حالا خالیه و بازی های آنلاین هم یک در میون روشن هستن. تنها افرادی که در اتاق حضور دارن، خودش و هه کائو هستن. امه زاوا پشت میز میشه و از اونجایی که قراره با مهره های سفید بازی کنه، استراتژی های توی سرش رو با تردید مرور میکنه. اون شروع کننده ی خوبی هست اما لزوما ادامه دهنده ی خوبی نیست. هه کائو زیاد از بازی امه زاوا خوشش نمیاد و بر خلاف خیلی‌ها، اصلا امیدی نداره که این زن بتونه آینده ای توی کیان یانگوآ داشته باشه. اون بیشتر یه جور بازیچه است که هه کائو ترجیح میده از اعتمادش سو استفاده کنه یا اونو مثل یه عروسک به بازی بگیره. امه زاوا همین طور که یکی از سرباز های خودشو که در موقعیت برش میانی هست حرکت میده، خطاب به هه کائو میگه: «در مورد آلیسیا شنیدی؟» برش میانی یه منطقه ی پر ریسک هست که عموما شروع پرریسکی به حساب میاد. معمولا حرکت دادن سربازای این ناحیه و بی توجهی به دفاع مهره های قوی تر، می تونه باعث بروز کیش و مات سریع و اجتناب ناپذیری بشه. هه کائو نگاهی به میز های مجازی خالی میندازه و آهی میکشه و با حرکت دادن اسبش میگه: «حقیقتا اونقدرا هم که فکر میکنی چیز مهمی نیست. روزانه خیلی ها توی کیان یانگوآ آسیب می‌بینن و هیچ زخمی...