چپتر 183

ساخت کالبد های جدید

«خیلی ممنونم آقای یان تیان، قبل از اینکه فصل جدید کارا شروع بشه خودمو میرسونم.»

این جمله رو یامازو در حالی میگه که خودشو برای سفر به محل زندگی ساکورا آماده کرده و قصد داره تا یه سری کتابو هم از کتابخونه ای که سابقا درونش اقامت داشته برداره و مطالعه کنه.

یان تیان به محض اینکه اعتمادش تا حدی به توانایی های یامازو جلب شد، موقعیت اونو توی انتشارات، ارتقا داد و این باعث شد تا مسئولیت های یامازو، افزایش پیدا کنه. اما اون به سبب روش رشد روحیش، نیاز داره که بتونه خودشو تقویت کنه و روزهایی رو به مطالعه و مراقبه بگذرونه. این بهش کمک میکنه تا با قدرت بیشتری به کارش برگرده. به علاوه اون احساس میکنه که نیاز داره تا ساکورا رو ببینه. هرچند که در حال حاضر هم میتونن توی سطوح انرژیکی همدیگه رو ببینن ولی ملاقات رو در رو و نه تنها در محضر روح، بلکه به عنوان دو موجود که مسئولیت یک جسم فیزیکی و سرنوشتش در یک قلمرو فیزیکی رو بر عهده دارن، معنای سنگین و متفاوتی داره که باعث میشه، حس پیوند و تعهدشون افزایش پیدا کنه. البته یامازو اینطور فکر میکنه.

ساکورا در دنیای فیزیکی، تفاوت هایی با زمانی داره که در سطح انرژیکی ظاهر میشه. درست مثل یامازو که ظاهر و رفتارش لزوما مثل روحش نیست. اون در واقعیت، بیشتر پتانسیل اینو داره که با دیگران ارتباط بگیره و نوع خودآگاهیش نسبت به زندگی، تا حدی متفاوته. بماند که ظاهرشون هم با ویژگی های انرژیکیشون فرق داره. ظاهر زمینیشون، تجلی صفات وراثتی و قوم و قبیله ای که درونش متولد شدن هستن، همچنین تا حد زیادی تاثیر پذیرفته از تجاربیه که در طول زندگی کوتاه زمینیشون به دست آوردن.

هر چقدر هم که در دنیای متافیزیکی، به امثال یامازو به چشم روح های کهن نگاه بشه، اونا در زندگی زمینی، هنوز افراد کم سن و سالی به حساب میان که هنوز دهه ی دوم زندگیشونو هم تموم نکردن.

یامازو بعد از مدت ها قدم به طبیعت میذاره. هرچند راه تقریبا طولانی ای رو باید طی کنه اما حالا اینقدر توان رو...