پول در ساختار اجتماعی بسیاری از تمدن های سطح کیهان از اهمیت چندانی برخوردار نیست و انواع دیگه ای از اعتبارات، باعث ایجاد رقابت و کشمکش میشه. اعتبار به طور عمومی، با کلمه ی انرژی توصیف میشه و این انرژی، چیزی هست که بسته به نوعش میشه اونو به انواع مختلف دارایی، تبدیل کرد.

ما برای تبدیل پولمون به لوازم و مایحتاج زندگی، سیستم های خاصی رو طراحی کردیم که بخشی از این سیستم ها جنبه ی انتزاعی دارن و برخی وابسته به ملزومات ملموس خاصی هستن. در مورد انرژی هم این موضوع، جزئیات مهمی رو به چالش میکشه.

بشر، هیچ وقت به تنهایی و صرفا با اتکا به توانایی های جسمش نمی تونه انرژی رو تبدیل به شکل های دلخواه خودش کنه و این همواره نیازمند ساخت ابزاره. ابزار سازی، از جمله کارایی هست که وجه تفاوت ما با بقیه ی گونه های زنده رو آشکار میکنه.

ما نه تنها قادریم ابزارهایی رو بسازیم که شیوه ی کشاورزی یا حتی تولید مثلمون رو متحول کنه بلکه با گسترش علوم انسانی، سراغ نوع دیگه ای از ابزارسازی رفتیم، یعنی ساخت ابزارهای فکری.

این به این معنی نیست که پیش از شکل گیری علوم انسانی، ساخت ابزارهای ذهنی، کار رایجی نبوده؛ بلکه به این معنیه که ما در برهه ای، جنبه ی خودآگاهانه تری به این کار دادیم.

اونچه که روح ها به دنبالش هستن، حتی زمانی که خودشو در یک شی مثل شمشیر یامازو نمایان میکنه، در واقع نوعی ابزار فکری هست؛ چون در هر صورت این ابزارها، قادر نیستن که به طور مستقیم، تاثیری در دنیای فیزیکی ایجاد کنن، اما قادرن لایه های مختلف روح موجود رو بشکافن یا حتی اونو نابود کنن.

شاید تخریب جسم، روح فرد رو نابود نکنه اما تخریب روح، حتما جسم فردو هم به سمت تخریب میبره.

این موضوعی هست که یامازو رو متوجه نقطه عطف تعلیمات ین شی میکنه. ین شی از اون می خواست که با دیدن پدیده ها، براشون داستان بگه. در واقع این داستان که عموما به صورت ناخودآگ...