قسمت 170: سوزن ماه

برای ایجاد یک آیتم حکاکی شده با روش جعل عنصری، موانع زیادی وجود داشت که باید از آنها عبور کرد.

تهذیب‌گر باید جذب نفس را با دریای آگاهی خود تحمل می کرد که خطر بزرگی برای مرکز قدرتش به همراه داشت. سپس، او باید اراده خود را بر معنای خاصی تنظیم و نفس را با آن آغشته می کرد، در غیر این صورت هیچ اثری به محصول نهایی نمی رسید.

پس از آن نوبت به انتخاب مواد می‌رسید. ترکیب مواد انتخابی نیاز بود چیزی باشد که با عنصر تهذیب‌گر در تضاد نبوده و او بتواند فعالیتی را که برای آن در نظر گرفته شده است حفظ کند.

به عنوان مثال، شما نمی توانید از یک ماده سخت برای ایجاد یک شلاق استفاده کنید، این به سادگی با هدف در تضاد است.

در عین حال، فرد نمی‌بایست از چیزی خیلی نرمی هم استفاده می‌کرد، چرا که شلاقی ساخته شده به این روش اصلا در هنگام استفاده آسیبی وارد نمی‌کند.

آخرین مانع شکل وسیله بود. این مورد باید با توجه به استفاده‌ی آن در آینده ایجاد می‌شد. می‌توانستید یک شمشیر بسازید، اما اگر نمی‌توانستید به آن لبه‌های تیز بدهید، نمی‌شد از شمشیر به درستی استفاده کرد.

در مورد نوآ، با آخرین آفرینش او، سه شرط اول برآورده شد: حوزه ذهنی او می توانست نفس را ذخیره کند، او موفق شد خواسته‌هایش را با اراده ای قوی حک کند و مواد مورد استفاده با عنصر او مطابقت داشت.

با این حال، منقار جغد ماه نمی‌توانست ضربه‌های زیادی را تحمل کند و شکل آن باعث می‌شد که به‌عنوان سلاح پرتابی غیر قابل استفاده باشد.

نمی‌تونم مستقیماً اون رو بفروشم وگرنه همه خبردار میشن که یه استاد حکاکی داره من رو آموزش میده. من فقط اون رو در حال حاضر ذخیره می کنم و شاید اون رو در جای دیگه بفروشم.

او هیچ کمبودی نداشت، نگه داشتن آن کالا برای او بار سنگینی بر دوش‌هایش نبود.

«من بیشتر روی شکل دادن به اون تمرکز می‌کنم. درسته که نمی‌تونه جنگ دوام زیادی داشته ...