نوآ بالای برکت نفس خود در پایین ناحیهای روشن اما باریک نشست.

او در ته گودالی بود، او مجبور بود از بالهای هیلونگ استفاده کند تا با خیال راحت به آن مکان برسد و نمی‌توانست دراز بکشد زیرا فضای کافی برای کشش وجود نداشت.

با این حال، این منطقه آموزشی بود که او انتخاب کرده بود.

گودال در یکی از عمیقترین قسمتهای اسکلت بیرونی قرار داشت، جایی که قرار بود پای جانور مرده باشد.

به دلیل نزدیک بودن به دریا و در چنین عمقی، محیطی سرشار از نفس ایجاد شده بود، تراکم آن از غار بروس فراتر می رفت، البته در زمانی که برکت نفس در فضای باز بود.

همچنین نور بنفش تابش شده از دیوارها تقریباً کور کننده بود، حوزه ذهنی یک تهذیب گر در آن مکان تحت فشار شدید قرار می گرفت.

آن منطقه تمرینی همچنین به عنوان یک تنبیه ویژه برای برخی از تهذیبگران مورد استفاده قرار میگرفت، زیرا قرار گرفتن در ته یک گودال عمیق، ناتوانی در دراز کشیدن و زیر حمله مداوم نور بنفش میتوانست در درازمدت روحیه بیشتر تهذیبگران را بشکند.

با این حال، آن مکان تمام الزامات نوآ را برآورده کرده بود...

تراکم نفس در آنجا حتی برای تهذیبگران مرحله جامد نیز شگفتانگیز بود، به حدی می رسید که تهذیبگران رتبه ۳ میتوانستند بدون آسیب دیدگی جذب کنند.

فشار اعمال شده توسط نور، حوزه ذهنی را مجبور به مخالفت با آن میکرد، چنین تلاش مداومی استحکام دیوارههای آن را افزایش میداد و جلسات آموزشی طولانیتری را که از رون کسیر استفاده میکرد، امکانپذیر میساخت...

همچنین، آن منطقه کاملاً منزویانه بود، شاگردان به ندرت در بالای گودال حرکت میکردند، آنها نمیتوانستد در پایین آن مزاحم نوآ شوند...

نوآ دهانش را باز کرد و مقداری گاز رنگارنگ بیرون داد.

سپس گاز در هوا پراکنده شد و نوآ آرام گرفت و سرش را روی دیوار پشت سرش نگه داشت.

«اون گفت که با تکنیکی که شخص دیگهای ایجاد کرده، در صفوف قهرمانانه پیشرفت نکن، اما هرگز نگفت که من نمی تونم قبل از اون ازش استفاده...