در یکی از جزایر پیرامونی مجمعالجزایر، حدود دویست تهذیب گر روی کف سالن بزرگی در داخل ساختمانی به ظاهر ویران نشسته بودند.

جزایر پیرامونی عموماً فقیرترین جزایر مجمعالجزایر بودند، تنها تهذیبگران ضعیف در آنها ساکن بودند و کیفیت زندگی آنها میتوانست حتی بدتر از مردم عادی باشد.

با این حال، آن جزیره چند ساختمان مجلل روی سطح خود داشت، مشخص بود که یک سازمان قدرتمند تأسیسات مهمی را در آنجا ایجاد کرده بود.

به طور دقیق تر، آن جزیره اسکلهای بود که توسط امپراتوری شاندال به عنوان ارتباط اصلی خود با این قاره استفاده می شد، نیازی به گفتن نیست که بسیار بهتر از سایر جزایر پیرامونی محافظت می شد.

نوآ در وسط جمعیت تهذیبگران با نقشهای در مقابل خود نشست.

در اطراف او حدود پانزده نفر از تهذیبگران رتبه سه بودند در حالی که بقیه در جمعیت همه در رتبه دوم بودند.

از بین گروههای زیادی که برای حمله به جزایر تشکیل شده بودند، آن گروه قوی ترین بود.

البته این نشان میداد که وظیفه آنها خطرناکتر است.

نقش نوآ روشن بود، او باید داراییهای انسانی را رهبری میکرد، یکی از راههای انجام آن رسیدگی به مشکلترین مسائل بود.

«ما ساختمان رو محاصره میکنیم و جادوهای خودمون رو روی سطح اون متمرکز میکنیم، سازه محافظ باید بعد از چند دور حمله شکسته بشه...»

نوآ این طرح را برای کاپیتانهای دیگر توضیح داد، آنها بخشی از تهذیبگران رتبه ۲ را در وظایف مربوطه خود رهبری می کردند.

«آرایش دفاعی به سربازای جزیره زمان کافی میده تا توی موقعیت ما جمع شن، این علامت شماس...»

نوآ به سه کاپیتان اشاره کرد.

آنها وظیفه تخریب ایستگاههای تله پورت را بر عهده داشتند، آنها برای جلوگیری از ورود نیروهای کمکی، باید جزیره را ایزوله می کردند.

«ما تهذیب گرای رتبه ۲ بیشتری نسبت به اونا داریم. نقش شما اینه که اونا رو با تعداد خودتون غرق کنید و تا اونجا که می تونید منابع رو نجات بدید قبل از اینکه اونا موفق به نابودیشون بشن. من و سایر کاپیتانها از داراییهای رتبه ۳ مراقبت میکنیم...»

نوآ توضیحاتش را تمام کرد.