فصل ۸۵۳ ۸۵۳. آتش

اژدهاهای نفرین شده، گونه‌ای از جانوران جادویی بودند که آسمان و زمین آن‌ها را به دلیل پتانسیل بدون محدودیت شعله‌های آتش مجازات کرده بودند. نوآ زمانی که با یکی از نمونه‌های آن‌ها ترکیب می‌شد، این توانایی را به ارث برده بود. اما از آنجایی که اغلب حملات قوی‌تری در دسترس داشت، چندان به آتش خود تکیه نمی‌کرد.

فقط موضوع مربوط به انرژی بود. انرژی اولیه موجود در ریه‌های نوآ، شعله‌های آتش را تشدید می‌کرد و آن‌ها را به ابزاری قدرتمند تبدیل می‌کرد که او می‌توانست مکرراً از آن استفاده کند. با این حال، آن‌ها با قدرت هنرهای رزمی او مطابقت نداشتند.

نوآ هنگام اجرای فرم‌های خود، از نفس، سلاح‌های حکاکی شده و قدرت بدنی‌اش استفاده می‌کرد. قدرت محض ریه‌های او با انرژی آزاد شده در هنگام استفاده از تمام ابزار تهذیب‌گری، برابری نمی‌کرد.

آتش او ضعیف نبود فقط در مقایسه با تمام توانایی‌هایی که یک دورگه می‌توانست داشته باشد، محدود به نظر می‌رسید.

با این حال، همچنان یک توانایی بود که می‌توانست عدالت تحمیل شده توسط آسمان و زمین را بشکند و به این ترتیب، نوآ همیشه برای آن ارزش زیادی قائل بود. قدرت آن حتی می‌توانست از سطح بدن او هم فراتر رود، اما همچنان در کنارش افزایش پیدا کند.

حتی آماده کردن نیاز ریه‌هایش سخت نبود. نوآ به طور مستقل نور اطراف خود را جذب می‌کرد و آن را به اندام‌هایی که شعله‌ها را تولید می‌کنند، هدایت می‌کرد. با این حال، این بدان معنا نیست که راه‌هایی برای تسریع رشد آن‌ها وجود ندارد.

نوآ در طول هفت ماهی که در زیر زمین گذرانده بود، از دنیل خواسته بود تا نور خود را بتاباند تا بتواند در آن فرو برود. این یک منطقه آموزشی ایجاد کرد که در آن ریه‌های او می‌توانستند یکی از خالص‌ترین نورهای موجود در جهان را جذب کنند.

ناگفته نماند که ریه‌هایش در آن دوره از سطح بدنش پیشی گرفته بودند. آن‌ها قادر به تولید شعله‌هایی شده بودند که فقط جانوران جادویی در سطح بالاتر رتبه ۵ قادر به ایجاد آن بودند. همچنین، از آنجایی که آن‌ها فقط یک عضو جدا شده از بدن بودند، نوآ برای کنترل این قدرت نیازی به گذراندن خواب معمول نداشت.

البته، ا...