فصل ۸۵۶ ۸۵۶. سر و صدا

دو بریدگی روی شانه‌های نوآ، اگر به او اجازه می‌دادند که حریفش را در موقعیت بدتری از خودش قرار دهد، چیز قابل توجه‌ای نبودند.

او تا به حال با دو جانور جادوییِ رتبه ۵ به طور همزمان نجنگیده بود و موجوداتی که در آن موقعیت با آن‌ها روبه‌رو بود، دورگه‌ها بودند. با این حال برای نوآ، آن‌ها فقط غذایی بودند که او باید به‌دست می‌آورد.

تنها مسئله مبارزه با دورگه‌ها این بود که قدرت بدنی آن‌ها می‌توانست با قدرت او رقابت کند. این که دو نفر از آن‌ها با آن قدرت بودند به این معنی بود که نبرد طولانی می‌شد و اگر مراقب نبود می‌توانست به آسیب‌های مختلف منجر شود.

شرکت در چنین جنگی، در میانه میدان جنگ، به دلایل مختلفی خطرناک بود. بالاخره یک نفر قبلاً یک بار سعی کرده بود برای نوآ کمین کند. با این حال، او نمی‌توانست به سادگی از به‌دست آوردن آن اجساد قدرتمند همراه با دانتیان آن‌ها چشم پوشی کند.

نوآ تکنیک قضاوت آسمانی را فعال نکرد. او از قبل می‌دانست که آن موجودات چگونه عمل می‌کنند، و می‌توانست طلسم‌هایی را که در اختیار آن‌ها بود، بدون اینکه ذهنش را تقویت کند، اداره کند.

همچنین، او باید تا جایی که می‌توانست انرژی ذهنی خود را حفظ می‌کرد که مبادا کسی بخواهد دزدکی به او حمله کند.

اما او از طلسم‌های دیگرش دریغ نکرد. دریایی از رون‌های شمشیر شکل به سرعت او را احاطه کرد و یک نقطه سیاه در کف دستش شکل گرفت تا به سمت بالا شناور شود و بالای سرش معلق بماند. یک سری از شمشیرهای روحی نیز در اطراف او ظاهر شدند و نوک خود را به سوی شاهین‌های مافوق صوت که قبلاً به سمت او چرخیده بودند، تیز کردند.

در حالی که شعله‌های آتش را آماده می‌کرد، ردهای دود خاکستری از دهان شیطانی کلاه‌خود بیرون می‌آمد. فقط تماس خفیفی با آتش او باعث شده بود که دو شاهین تعداد زیادی پر را که به عنوان محافظ در آن گونه عمل می‌کرد، از دست بدهند. حمله مستقیم احتمالاً باعث آسیب جدی در آن دورگه‌ها می‌شد.

تنها مسئله این بود که سرعت آن‌ها برای او آنقدر سریع بود که نمی‌توانست یک ضربه مستقیم با شعله‌های آتش بزند. آن‌ها حتی از تماس مستقیم با آن به لطف شتاب فوق‌العاده خود، جان سالم به در برده بودند....