فصل ۹۰۸ ۹۰۸. مودب

دود سیاه حالت شیطانی، با ستاره تاریک آمیخته شد و کشش گرانشی آن را در یکی از لایه‌های بیرونی به دام انداخت. طلسم نوآ نمی‌توانست به تاریکی آسیب برساند زیرا انرژی خودش بود. بخشی از خودش بود.

با این وجود، هدف نوآ از بین بردن تجمع عظیم نفس نبود. تمرکز او روی هسته ستاره بود.

اگر تمام آن تاریکی نیروی کشش خود را از دست بدهد بی‌فایده خواهد بود. فقط در محیط پراکنده می‌شود و حکاکی‌ها روی دیوارهای اتاق زیرزمینی از آسیب رساندن به سازه جلوگیری خواهد کرد.

نوآ قبل از اجرای دومین شکل از هنر رزمی خود، به شکلی شیطانی در یک زره در آمد و توده‌ی کوچک انرژی بالاتر را که در مقابلش بود هدف قرار داد. یک شکاف درست در وسط ستاره تاریک ظاهر شد، اما در کمال تعجب نوآ، چیزی از حمله او جان سالم به در برده بود.

نوآ از درون کلاهخود اژد‌های خود آن صحنه‌ را تماشا کرد که چگونه چند رشته انرژی بالاتر، از قوی‌ترین حمله او جان سالم به در برد. حتی تکنیکی که ویژگی‌های دورگه را با طلسم‌ها در هم آمیخت، نتوانست آخرین ساخته‌ی او را با یک ضربه نابود کند.

او حمله را درست در کنار انرژی بالاتر آغاز کرد. این بهترین کاری بود که می‌توانست با سطح فعلی مراکز قدرت خود انجام دهد.

-جای تعجب نیست، خیلی طول کشید تا تو رو بسازم.

نوآ در حالی که لبخند بر لب داشت حمله دیگری را آماده کرد.

کره تاریک به محض اینکه نوآ بخشی از هسته آن را از بین برد، کوچک شد. با این حال، کشش گرانشی هنوز وجود داشت، و اگر ستاره را به طور کامل متوقف نمی‌کرد، به قدرت اولیه‌اش می‌رسید.

نوآ بدون کوچک‌ترین تردیدی به انرژی‌ای که دهه‌ها برای خلقش زمان نیاز داشت حمله کرد.

در شکل فعلی آن، مسئولیت انرژی بالاتر بر عهده‌ی او بود. این انرژی قدرتمندی بود که نوآ می‌توانست آن را کنترل کند، اما هنوز نمی‌دانست چگونه از آن استفاده کند.

جون نفس او را با جرقه‌های تاریک جایگزین کرده بود و شاه الباس تنها زمانی به انرژی بالاتر خود دسترسی پیدا کرد که از چیزی استفاده کرد که نسل خونی او را تقویت می‌کرد.

با این حال، نوآ نمی‌خواست چیزی را جایگزین کند. او قصد داشت سه شکل انرژی خود را حفظ کند تا بتوا...