فصل ۹۴۳ ۹۴۳. تعقیب

ساختار زندگی دوم هنوز پابرجا بود و و پس از اینکه دنیل حریفش را کشت، همه‌ی مهاجمان از آن آگاه شدند.

آن‌ها همیشه می‌دانستند که امپراتوری در قلمرو اصلی خود تدابیر دفاعی قوی داشت. با این حال، معتقد بودند که داشتن نیروهای بیشتر در نهایت به آن‌ها پیروزی می‌داد.

اما زمانی که مهاجمان از دفاع‌های فراوان امپراتوری مطلع شدند، این باور متزلزل شد.

وجود ساختارهای جنگی با قابلیت زخمی کردن تهذیب‌گران در رتبه ۵، تیرهایی که در میدان‌های نبرد پرواز می‌کردند و در مبارزات مزاحمت ایجاد می‌کردند، و حتی ساختار زندگی دوم. علاوه بر این، امپراتوری بسیاری از تهذیب‌گران قدرتمند را در اختیار داشت که آماده مبارزه برای جان خود بودند.

همچنین مهاجمان نمی‌دانستند که آیا امپراتوری روش‌های دفاعی دیگری در جایی پنهان کرده است یا خیر.

وضعیت تاسف بار به نظر می‌رسید و نمی‌شد برای تغییرش کاری کرد. تلفات در جنگ اجتناب ناپذیر بود، اما به نظر می‌رسید که امپراتوری می‌توانست متجاوزان را آزار دهد.

تردید در میان مهاجمان گسترش یافت. بسیاری از آن‌ها از خود می‌پرسیدند که آیا باید از آن سرزمین‌ها دست بکشند و اجازه دهند که افراد قدرتمند جنگ را اداره کنند یا نه. اما به سرعت این فکر را سرکوب کردند.

آن‌ها برای فنون و منابع مفید در سفر تهذیب می‌جنگیدند. خارج کردن امپراتوری از تصویر سیاسی به سایر سازمان‌ها زمینه‌ای بیشتری می‌داد که بتوانند رشد کنند.

اگر به افراد قدرتمند اجازه می‌دادند که به این موضوع رسیدگی کنند، هر گونه سودی از پیروزی نهایی را از دست می‌دادند. اگر نبردی بین تهذیب‌گران رتبه ۶ در آن سرزمین‌ها رخ می‌داد، در نهایت چیزی برای بازیابی باقی نمی‌ماند.

همچنین، این واقعیت که امپراتوری تمام تلاش خود را می‌کرد تا مبارزه‌ی کنونی چالش برانگیز به نظر برسد، به این معنی نبود که برای همیشه همینطور خواهد ماند. هر اقدام تدافعی تعداد زیادی از منابع را تخلیه می‌کرد. بالاخره آن‌ها ساختارهایی بودند که توانستند تهذیب‌گران در رتبه پنجم را تهدید کنند!

مهاجمان می‌توانستند از همان رویکردی که در قاره جدید استفاده کرده بودند استفاده کنند و ذخایر امپراتوری را به آرامی به پایان برسانند. این مخالف ایده اصلی...