فصل 1280 1280. آسمانی(الهی)

مار ابدی شبه درجه 7 بی‌سر همراه با بقایای طوفان به منطقه یخ زده سقوط کرد. جسد آن مملو از جراحات و تکه‌های گوشت گم شده بود، اما نوآ از این منظره احساس راحتی نمی‌کرد.

حتی بعد از اینکه مار سر خود را از دست داد، غرایز او از ارسال سیگنال‌های هشدار به ذهنش باز نیایستادند. نوآ شروع به بررسی احتمالی غیرقابل تصور کرد و به سرعت به سمت جسد در حال سقوط دوید تا از این اتفاق جلوگیری کند.

نوآ برای رسیدن به جسد وارد بعد خود شد، اما موج ضربه‌ای در منطقه پخش شد و او را مجبور به توقف دویدن کرد.

محیط در مدت کوتاهی که نوآ در بُعد خود سپری کرده بود دگرگون شده بود. مناطق اطراف کاملا منفجر شده بودند تا طوفان‌هایی را ایجاد کنند که جسد را احاطه کرده و از آن در برابر هر کسی که تلاش می‌کند به آن برسد محافظت کند.

مناطق بیشتری به انفجار ادامه دادند. نوآ در نهایت احساس کرد مجبور به عقب‌نشینی شده است زیرا یک چهارم زمین‌های یخ زده جهان شروع به پرتاب یخ خود به آسمان کرده بودند تا در اطراف جسد مار طوفان‌هایی ایجاد کنند.

-یهویی چه اتفاقی داره میافته؟- نوآ در حالی که این رویداد را از یک موقعیت امن در آسمان بررسی می‌کرد، با تعجب فکر کرد.

مار هیچ توانایی را در طول سقوط فعال نکرد زیرا از نظر فنی مرده بود. یخ خود به خود شروع به موج زدن کرده بود. انگار دنیا تصمیم گرفته بود به این موجود کمک کند.

نوآ در ذهنش ناتوانی خود را نفرین داد: -اگه یکم قوی‌تر بودم.

طوفان‌ها قدرت رهبر را حمل می‌کردند. آن‌ها شبیه حملات مناسب در مرتبه شبه آسمانی بودند، حتی اگر قدرت آن‌ها فقط از تکه‌های سختی از یخ ناشی می‌شد.

نوآ سعی می‌کرد از طوفان‌ها عبور کند، اگر بدنش در سطح برابری نسبت به رهبر مارها قرار می‌داشت. با این حال، قدرت بدنی او حتی با تقویت جاه‌طلبی‌اش کمی ضعیف‌تر بود. اگر بخواهد به موجود برسد، تکه‌های یخ او را غرق می‌کنند.

به نظر می‌رسید بازگشت به داخل بعد مجزا بهترین گزینه باشد، زیرا او نمی‌تواند پیش‌بینی کند که پس از خاموش شدن طوفان‌ها چه اتفاقی می‌افتد. با این حال، نوآ می‌خواست در مورد توانایی‌های مار بیاموزد.

علاوه بر این، جاه طلبی او همچنان مراکز قدرتش را قدرتمند می‌کرد. نوآ می‌توانست با همان قدرتی که مار را در آن شرایط قرار داده بود، بجنگد. ...