فصل 1304: فضای جداگانه

نوآ نمی‌توانست تهذیب کند چون دنیا انرژی کافی برای پرورش دانتیانش را نداشت، و همچنین فاقد موادی بود که بتوانند بدنش را بهبود ببخشند. با این حال، حالا که سیاه‌چاله‌اش پایدار شده بود می‌توانست نسخه‌ی بهتری از رون کروی‌اش بسازد.

ماده‌ی اصلی رونهای بلعنده‌ی اراده‌اش، ماده‌ی سیاه بود. انرژی ذهنی‌اش می توانست با انرژی بالاتر همراه شود و ابزاری ایجاد کند که قادر به اعمال فشار بر ذهنش باشد.

بعد از اینکه ذهن نوآ دوباره گسترش یافت، حالش بهتر شد. به دلیل کمبود انرژی اولیه در رون کروی رشدش به حداقل رسیده بود اما بهتر از هیچ بود؛ به خصوص در وضعیت فعلی‌اش.

تکنیک آموزش از قبل کامل شده بود. نوآ فقط باید به سرزمین های جاودانه می‌رسید تا به انرژی مورد نیازش دسترسی پیدا می‌کرد.

پس از آن، نوآ روی پیشرفت طلسم‌هایش تمرکز کرد. این روند به دلیل تکنیک قضاوت آسمانی به آرامی پیش می‌رفت، اما با آنچه او انتظار داشت هم متفاوت بود.

ذهن رتبه هفتم نوآ به او این اجازه را می‌داد تا بدون اینکه تفاوتی بین مراکز قدرتش وجود داشته باشد، وجودش را به عنوان قانونی واحد در نظر بگیرد. تغییرات روی طلسم‌ها نمی‌توانست تنها چند جنبه از فردیتش را در نظر بگیرد.

درتغییرات قبلی، سیاهچاله‌اش در نظر گرفته نمی‌شد. ماده‌ی سیاه همیشه در قلمرو خودش قرار داشته، و نوآ فاقد تخصص لازم برای ترکیب آن با جادوهایش بوده است.

با این حال، پس از ورود مراکز قدرتش به قلمروهای آسمانی، وجود او کامل شده بود. نوآ اکنون به معنای واقعی کلمه، جاه طلبی‌اش را در بر داشت و دارایی‌هایش تنها شاخه هایی از آن فردیت بودند.

وقتی تکنیک قضاوت آسمانی طلسم‌هایش را تجزیه و تحلیل می‌کرد، ذهنش به طور خودکار آنها را تکه تکه کرد تا آنها را از ابتدا بازسازی کند. ایده‌ی اولیه‌شان دیگر با وضعیت جدید نوآ مطابقت نداشت، بنابراین مجبور بود چیزی کاملاً متفاوت بسازد.

سیاهچاله‌اش با تکنیک قضاوت آسمانی همراه شد تا ذهن نوآ را فراتر از مرزهایش براند. اثراتی از جاه طلبی‌اش هم به سمت مرکز قدرتش روانه شد تا بیش از پیش آن را بهبود بخشد.

زمانی که این دارایی ها با یکدیگر کار می کردند، توانایی های ذهنی نوآ به سطح دیوانه کننده ای می‌رسید. توده‌های ماده‌ی سیاه از سیاه‌چاله‌اش بیرون می‌ریخت تا با ایده‌های اولیه‌ی طلسم‌ها ترکیب شود و رون‌هایی ایجاد کند که بتوانند از انرژی بالاتر به عنوان سوخت استف...