فصل 1403. معادله

نوآ قبلاً حملات زیادی را انجام داده اما هنوز یک گالم را هم نابود نکرده بود. ضربات برشی و تکنیک‌هایش می‌توانست او پوست آنها را شکسته و بدن سخت‌شان فرو برود، اما هرگز نمی‌توانستند ساختار کلی آنها را بی‌ثبات کند.

فقط اولین گالم نشانه‌هایی از تسلیم شدن را نشان می‌داد. ضربات نوآ پیوسته به آسیب روی سینه‌اش برخورد کرده و دهانه‌ی آن را بزرگ و بزرگ‌تر می‌کرد.

در نهایت صدای خش خش بلندی در سالن زیرزمینی پیچید. اسنور هم در دنیای تاریک شکل گرفت و به حمله ارتش اژدهایان ملحق شد.

پرتوهای تاریکی از دهانش بیرون زده و بر روی هر گالمی که سعی در یافتن نقصی در مسیر فرار نوآ داشت، برخورد کرد. ماده تاریک خشن مخرب‌ترین حمله نوآ بود، اما نمی‌توانست گالم‌ها را کاملا از بین ببرند چرا که آن‌ها قبل از اینکه آسیب شدیدی ببینند همراه خونی را نابود می‌کردند.

گالم‌ها می‌توانستند فوراً به هر خطری واکنش نشان دهند و می‌توانستند برای قطع راه‌های فرار نوآ هماهنگ شوند. حملات آنها همچنین سعی داشت نوآ را مجبور کند تا به عمق سالن زیرزمینی برود.

این نبرد، یک مبارزه با ارتشی از موجودات بی‌فکر سطح متوسط نبود. گالم‌ها حریف مهیبی بودند که می‌توانستند جان نوآ را به محض اینکه به آنها اجازه می‌داد در آن نبرد برتری پیدا کنند، بگیرند.

نوآ در حالی که یک بازوی بزرگ را با لگد به پهلو پرتاب کرده و با دستش به گالم دیگری ضربه می‌زد در ذهنش فریاد می‌زد: «حداقل یکی‌شون...»

با ادامه نبرد، نوآ شروع به احساس فشار کرده بود. گالم‌های بیشتری دورش جمع شده و تعداد حملاتی که او باید با آنها مقابله می‌کرده پیوسته در حال افزایش بود و او هرگز نمی‌توانست ضربه مهلکی به هیچ یک از آن موجودات وارد کند.

سالنی که به دنیای بیرون منتهی می‌شد، با ادامه یافتن مبارزه، دورتر و دورتر می‌شد. شلیک‌های تاریکی اسنور توانستند زمان کافی را برای او بخرند تا به موقعیت مناسبی بازگردد، اما همراه خونیش فاقد چابکی لازم بود و باز هم در زیر آن حملات قدرتمند فرو ریخت.

توانایی‌های دیگر او امکان تأثیر گذاشتن بر گالم‌ها را نداشت. آن عروسک‌ها بدون اینکه سرعتش را کاهش دهند، از میان ضربات، اژدهایانش و دنیای تاریک او به رژه‌شان ادامه می‌دادند. مهم نبود چقدر به آنها صدمه می‌زد. اگر نمی‌توانست آنها را نابود کند همه‌چیز بی‌معنی بود.

البته نوآ برای پ...